Merhaba, öykünüzün ilk cümlesini okuduğumda ne olduğunu anladım ama anlamamazlıktan geldim. Zira Yalova’da yaşayan biri olarak artık sadece sıcak kelimesi bile kalbimi çarptırmak için yeterli oluyor. Öykü lezzetli bir şekilde ilerlerken gözüme takılan şeyleri aklımda tutmaya çalışıyordum. Basit teknik şeyler. Sonrasında konu tahmin ettiğim gibi olunca onları da unuttum.
Velhasılı dokunaklı ve güzel bir öykü okumanın verdiği keyif ile birlikte rakamlardan oluşan öykü başlıklarımızın ve dahi konularımızın aynı olması beni etkiledi. Genel anlamda öykü türü üzerine gitmenizi umarım. Çünkü diliniz yalın ve akıcı bir anlatımınız var. Trajedi yaratmadan duygu verebilmek bu tarz konularda zordur, bunu gayet iyi başarmışsınız. Ayrıca temayı konu içine çok güzel yedirmişsiniz. Çocukluğun saf coşkusunu ise iliklerime kadar hissettim. Karakter yaratmak, mesele üretmek, okurun yüreğine dokunmak edebiyat matematiğinden daha önemli zannımca. Diğer konular nasılsa hallolur. Elinize sağlık. Yeni öykülerinizi hevesle okuyacağımdan emin olabilirsiniz. Sevgiler…
*Bu arada “45 Saniye” benim öyküm. Okuma fırsatınız olursa kendinizden bir şeyler bulacağınızı umuyorum. Yorumunuzu beklerim.