Selam @nkurucu,
Öykü duygusunu geçirmekte başarılıydı. Ben en çok Aska’ya üzüldüm. Her yanından yaralı bir karakter: Hem esir, hem cellat, hem birçok şeyini kaybetmiş…
Öykünün geneline baktığımda potansiyeli olan ancak ayakları tam yere basmayan bir anlatım gördüğümü söyleyebilirim. Bazı cümlelerde tekrar eden ifadeler ve küçük sorunlar var:
Aska adayandı. Her gün batımında, ışık tam piramidin küçücük boşluğundan süzülüp firavunun mezarının üzerine düştüğünde orada çırılçıplak bir kadının yatmasını o sağlamıyordu belki evet. Ama o kadının ölü olarak yatmasını o sağlıyordu.
Yukarıdaki örnekte, ilk cümlenin sonundaki evet fazla olmuş gibi. Ayrıca bu küçük pasajda yine bana göre fazla miktarda “o” zamiri kullanılmış. Mesela aşağıdaki cümlede de aynı sorun var:
Çünkü ondan önceki adayanların hepsinin bu ölümlerden birini tattığı ona öğretilmişti.
Mesela bu cümle “ Çünkü önceki adayanların hepsinin, bu ölümlerden birini tattığı ona öğretilmişti.” şeklinde daha duru olabilir.
Çünkü kendisi on yıl önce buna benzer birkaç adam tarafından şimdilerde yuva dediği o taşın içine çekildiğinde kızı ve babası tuvalete gitmek için piramitten çıkmışlardı.
Bu cümlede, Aska’dan bahsettiğimiz için kızı ve babası değil de kızı ve kocası demek daha doğru olurmuş.
Kocasının sesini sonraki bir kaç gün boyunca daha duvarın ardından duymuştu.
Bu cümlede ise sonraki ifadesi fazla olmuş gibi. Ya da cümle şöyle düzenlenebilir: “ Kocasının sesini sonraki bir kaç gün boyunca, duvarın ardından duymaya devam etmişti.”
Böyle işte, belki birkaç örnek daha verilebilir. Bu arada yanlış anlamayın, amacım metni didik didik edip küçük kusurlar bulmak değil. Bu kusurları çapağa benzetebiliriz: Temizlendikleri takdirde ortaya pürüzsüz bir iş çıkabilir.
Yazdıkça kendinizi daha da geliştireceğinizden eminim. Bir de finalde, Aska’nın yaşadığı şok, üzüntü vs daha iyi yansıtılabilirmiş.
Elinize emeğinize sağlık. Bol selamlar…