Alaz Cazı'nın Bebelerin Yüreğini Pişirdiği

Umut veren bir öyküydü. Her şeye rağmen tekrar başlamayı salık veriyordu. Bu mesajı çok değerli buldum.

Dili de özgündü, klasik bir Dede Korkut dili değildi. Yani öyle olsaydı da güzel olurdu ama bu özgünlük de gayet güzel olmuş.

Sadece bir iki fiil metnin genelindeki havadan daha modern kalmış diye düşünüyorum. Ama genel manada dil özgün olduğu için sorun değil.

Ellerinize sağlık…

1 Beğeni