Öyküler genellikle -di’li geçmiş zaman ekseninde yazılsa da zaman zaman farklı zaman kipleri kullanılabilir. Metne adapte olabilmek ve kurguya dahil olabilmek için öykü içinde tek bir zaman kipi kullanmanız ve bunu kararlı bir şekilde sürdürmeniz gerekiyor.
Tetkik edebildiğim kadarı ile, metinde verilmek istenen kurgu ve içerik; şiirden düz yazıya geçmeye çalışırken topallayan bir yazının gölgesinde kalmış. Bana kalırsa cümlelerinizin sonunda çok daha az “…” kullanılmalı. Bu ifade yerine göre kullanıldığında, süreğenlik, masalsılık gibi etkiler bırakabilir. Ancak sıklıkla her bölümde yer alması metin içindeki devamlılık hissini baltalar. Farklı bir biçem kullanarak yeniden yazıldığında öykünüzün daha da iyi bir tesir bırakabileceğini düşünüyorum. Elinize sağlık.