Artık Güvercinlere Yer Yok

Öykünün ismi beni benden aldı @ebuka . Öykü zaten başlı başına bir “alamat” babaannemin dediği gibi. Özellikle ilk bölümü okurken acaba yazar aynı zamanda hekimlik de yapıyor, beyin okuma çalışmaları da mı yapıyor gizliden dedim:) Küfür mevzu derya deniz hakikaten. Hem sosyolojik hem dil hem mizah hem de ötekileştirme alanlarında sağolsun başı çekiyor. Eril olmayan küfür sözlüğü yazmak, oldum olası hayalimdir. Ama ne yalan söyleyeyim alışkanlık mı kodlanmışlık mı bilmem faksa belgegeçer demek gibi oluyor. Analar bacılar karışmasın mevzuya yeter. Ecdad, eşya, yer ve bilimum organ olabilir evet ben de en çok dalak severim:)) Ayrıca eylem olarak görmemek lazım küfrün öznesini. Daha genel daha metaforik bir kavram olarak bakılmalı:P Çünkü nice kadın küfür esnasında erkekten daha güzel yapıyor o işi:)) Konu açılmışken, “Küfüre son” kampanyalarına şiddetle karşıyım. Özellikle yaratıcı ve yerinde küfürlerin zenginlik ve mizah olduğunu düşünüyorum. Her zaman her yerde değil elbette. Ben mesela geçen gün, kurutma bölmesine girmeyen paspas sapına öyle bir sövdüm ki 17 yaşındaki oğlum yarım saat kadar katıldı gülmekten. Yani paspasa da sövmeyiniz, çocuklarınız duymasın…

Konu dağıldı. Öyküye gelince, diğer yorum yapanlar gibi ben de öykünün bölümlenmesi gerektiğini düşündüm. Ayrı ayrı iki öykü çok daha lezzetli ve bütün olabilirdi. Okur geçişte biraz zorlanıyor açıkçası. Temanın da biraz zorlama göründüğünü söylesem ayıp etmiş olur muyum bilmiyorumama dinime küfreden müslüman olsa desem:)) Ha bu arada TV konusunda da diğer arkadaşlara katılıyorum. Metin gibi durmuyor aktarılan.

Velhasıl ben öyküyü çok beğendim. Elinize sağlık.

Sevgiler

2 Beğeni