Öykünün genelini insanı gülümsetiyorsa mahkeme sahnesi güldürüyor. Üstelik son derece grotesk bir finalle yapıyor bunu.
Dilin ve noktalama işaretlerinin kullanımını başarılı bulduğum kadar zaman uyumlarını da oldukça beğendim.
Anlatıcıyı başlarda biraz fazla makale/deneme tarzı bulmuştum ancak mahkeme sahnesi ve sonrasıyla ana karakter yazardan ayrışmayı başardı.
Kaleminize sağlık