Merhaba,
Gerçekten keyifle okudum. Elinize sağlık. Hatta “evet ben yazsaydım da böyle yazardım sanırım” dediğim yerler çok oldu. Oksijen yetersizliğine hala gülümsüyorum. Konuyu o kadar doğal anlatmışsınız ki, doğa üstü sanki gerçekliğe dönmüş. Çok beğendim. Bana tek kopuk gelen yer bu cümle oldu.
Evet, kanatlarımız var, otobüse ihtiyaç duymamızın sebebi de bu zaten.
Periye dönüştüğünü belirgin hale getirecek bir kaç cümle belki daha önceki bölüme eklenebilir gibi geldi.
Kolay gelsin
Müge