Çok naif bir öyküydü. Başlarken böyle bir şeyle karşılaşacağımı düşünmemiştim. Daha ‘’klasik’’ bir şeyler beklemiştim. Beklediğimi bulamadığım için memnunum.
Tuhaflığa çok güzel bir kişilik geçirmişsin. Onu bir çocuk yapmışsın. Benzer tuhaflıkta (veya, ‘’daha da tuhaf’’lıkta) işlenmiş öykülerde yaşadığım anlayamama sorunundan eser yoktu. Sanırım bunun sebebi hem güzel yazılmış olması, hem de hepimizin bir zamanlar (ve umarım hala) çocuk olması.
Tabletten yazdığım için alıntı yapamayacağım ama öykünün başlarında bir yerde, annenin hareketlerini aktarırken şimdiki zaman yerine -di’li geçmiş zaman kullanmışsın. Bilemiyorum bilerek mi yaptın ama ban öyle gelmedi nedense.
Bunun dışında, bence, öykü kusursuzdu.
Tebrik ederim.
EKLEME: Nedense ‘’naif’’ için TDK’ya bakma gereği hissettim. Anlamlarından bazıları kastetmek istediğim şeye uygun değilmiş. ‘’çocuksu, doğal, samimi’’ bağlamında kullanmıştım.