Epey psikolojik bir öykü. Güzel ve akıcıydı. Eleştiri olarak:
-
“Sistem tarafından sana sunulan sanal gerçeklik içinde kaybolmuşsun. Olsun.” cümlesi öykünün okunuşunu - benim okuyuşuma göre - sekteye uğrattı azıcık. Ben daha fantastik cümleler beklerken Matrix içinden konuşuyormuş gibi hissettim.
-
Öykünün finali. Bu tarz finaller insanları biraz düşündüren, sorgulatan finaller olsa da, özgürlüğün ve ölümün yan yana konulması pek hoşuma gitmez.
Ve acaba yaşananlar gerçek miydi yoksa her şey adamın dengesiz aklının oyunu muydu? Merak. 