Merhabalar, izninizle iade-i ziyarete geldim.
Öykünüzü dün okudum ama yorumu bugüne kaldı. Biraz koşuşturmalı günler yaşıyorum son zamanlarda.
Affola!
Öyküyü okudum ve tam olarak şöyle düşündüm:
İşte bu benim hiçbir zaman beceremediğim bir şey. Yazıklar olsun bana! 
Son ana kadar hiçbir şey anlamadım. Başta ufak bir şüphe duydum, cümlelerin üzerinden tekrar geçtim ancak uyanamadım. Rüya devam etti.
Müthiş işlemişsiniz konuyu. Charles’in dünyasının içerisinde gezinirken bulabildim kendimi, o buhranı hissedebildim.
Hep söylerim; kısa öykü yazmak, yazabilmektir asıl olan, uzun uzadıya yazmak daha kolaydır çünkü.
Kısacık bir metinde hatalar kolayca okuyucuyu bunaltabilir ancak uzun satırlar içerisinde hatalar kolaylıkla tolere edilebilir.
Neden böyle Yılmaz Özdil gibi yazdım yorumu bilmiyorum ama,
Harika bir öykü okuduğum için mutluyum ve teşekkür ederim size.
Görüşmek üzere! 