Merhaba @Muge_Kocak,
Benzer yorumları tekrarlamış olmak istemem ama “söylemezsem de çatlarım” şeklinde hislere büründüğüm için paylaşmak durumunda hissediyorum bazılarını. 
Maddelemem gerekirse;
-
@Kursat_Akbulut ve @UlianaHippogrief’a katılıyorum. Ben de sigara kullanmayan hatta kokusundan da hiç hoşlanmayan biriyim ancak önce öykünü, sonra yorumları okuduğum için yorumlarda benimle aynı hissi paylaşanları görünce tebessüm ettim. Öyle bir sigara içesim geldi ki, sorma gitsin. Ciğerlerime zararı konusunda da seni sorumlu kılabilirim Mügecim, bilmiş ol.
-
Benzer bir örneği @gayekcelik’e de demiştim. Sende de aynı tadı alıyorum. Sizin incelikle işlediğiniz metaforlar ve hassas betimlemeler okuyucuyu öykünün zarifliğine doğru sürüklüyor. Kurgu ya da konu ne kadar tuhaf, absürt, sert bile olsa bunu edebi dile çevirmedeki başarınız işin estetik kısmını gözler önüne seriyor. Başka bir öykü olsaydı, özellikle şu, şu veya şu diye seçerdim ancak o kadar çok ki, neredeyse tüm öyküyü kopyalamak istemem şimdi buraya.
-
Benim de son dönemlerde okuduğum öykülerinden farklı olduğunu düşündüğüm bir öykü. İç hesaplaşma, psikolojik sorgular aslında piramitte de vardı yanlış hatırlamıyorsam ancak bu öyküde çok daha derin felsefe ve psikoloji detayları aldım. Varoluşçuluk, nihilizm, septisizm, depresyon, paranoya ve daha pek çok kavram aklıma geldi okurken. Bu kadar derinliği hissedip de yazman oldukça başarılı. Eğer planlamadan yazdıysan, bu durumda da bana şu an sorgulattığın tüm düşünceler için ayrıca alkışlıyorum seni.
Maddeler kendini anlatmış, başka ekleyecek yorumum yok. İyi ki yazmışsın bu ay da, sensiz olmazdı, hep yaz!
Sevgiler,
Sena