Açıkçası ben de Ethem’e güvenmemiştim, eğlenceli başlayıp tatlı bir sonla bitti.
“İman etti” kullanımı ilginç geldi, şiirsi bir cümlede olduğu için günlük kullanımındaki anlamını karşılamıyor olabilir ve metnin geri kalanından uzak olduğu için muhtemelen de öyle ama günlük hayattaki “iman” kullanımıyla anomalileri deneyimlediğini iddia eden insanlar arasında bir benzetme olarak düşünmek zihin açıcı oluyor.
Bir de Ethem’in ömründe bir yerlerde kendisi gibi gökyüzüyle kafayı bozmuş bir deliyle tanışmasını çok isterdim. “Venüs kız ismidir yalnız.” tarzı bir geyik hikayesinde hiç sırıtmazdı bence. (Tabii bu hikayede bundan bahsetmemek doğruydu, sapar giderdi yoksa. Sadece okurken Star Wars kısmından önce bunu düşündüm.)