İyi Geceler.
Gecenin lacivertten siyaha dönmeye başladığı saatlerde oturdu adam bilgisayarının başına. Akşam geceye dönmeye başlamıştı ama balıkçı Onukad sabaha karşı balığa çıktığı için çevresinin saran karanlığının ton ve ton açıldığını hissedebiliyordu. Pek bi mesuttu yazdıklarının okunmasından ve böyle satır satır eleştirilmesinden. Temel nedenin uzun çok uzun bir bütünün yapboz gibi parçalarının yazıldığını sadece kendisi biliyordu ve karşısındakilerden bütünü görmesini bekliyordu. Belki de en temel hata buydu. Bu arada kızımızın hikayesinin devamı var olduğunu belirtmek istemişti ama yeni konunun “sağır sultan” olmasının sıkıntısını nasıl aşacağını bilemiyordu.
Uzun zamandır benzer eksende yazılar yazmasına rağmen hata böyle hatalar yapmasını bir türlü affedemiyordu. Her ne kadar imla veya noktalama işaretlerinden kaynaklanan hataların sıklıkla göze batmasına alışsa da ilerleme kaydedememesine içerliyordu.
Adam, yanlış bir tuşa basmasının ardından bitiremediği yazının yayınlanmasına şaşırdı önce. Allahtan ki küçük bir kalem butonu vardı. O figüre bastı ve yazıya geri döndü. Madem ki ilgilenilmişti ve madem ki açıklamalar bekleniyordu o zaman yazmaya devam etmeliydi. Ama temelde biliyordu ki “Eğer bir yazı kendini açıklama gereği duyuyorsa o yazı olgun bir yazı değildi” Açıklamalarına devam etti…
Kız Konuşamıyordu. Konuşamıyordu çünkü başka bir dünyadan geliyordu. Yine aynı nedenden sık sık denize giriyor bir balık gibi yüzüyordu. Konuşamıyordu çünkü hikayenin konusu olan kaçış nedenlerini şimdi anlatamayacaktı adam.
Yaşlı Kadının kişiliği hakkında okuyucunun haklı olduğunu düşündü. Noktalama hatalarından daha çok bu tür hatalardan korkuyordu ve yakalanmıştı. Yaşlı kadının iyi biri olduğu ve evine gelen konuğu sevdiği belliydi. Ama oğlunu daha çok sevdiği ve onun sıkıntılarından bir an önce kurtulmasının istediği bu yüzden Tüccarla anlaşma yaptığı belirtilmeliydi.
“Bunu Rıhtım’daki Kraliyet duvarına asarsak okuyanlar bize gülerler” Evet daha önce de bu tür hoşluklar yapmaya çalışmıştı. Mademki bir rıhtım vardı kayıp olan o zaman Soka kentinin rıhtımının kraliyet duvarı neden o duvar olmasındı. Ama asıl görülmesi gereken nokta Taverna sahibinin ve kadının olayda adı geçen kişiler olduğunun anlaşılmayışına üzüldü.
Adam yazdığı satırları bir kere daha okudu. Son bir teşekkürün bıktırıcı olup olmayacağına karar veremiyordu ama minnetini de belirtmesi gerektiğine inanıyordu. Uzun zaman okkalı bir bitiş cümlesi arandı yorgun zihninde. Bulamayınca çaresiz açık yeşil “Değişikliği Kaydet” yazısının üzerine tıklattı faresinin okunu…