Merhaba,
Bazı geçişler hızlı kaçmış evet, öykü yarılandıktan sonra özellikle seyir hızlanmış gibi duruyor; ancak geriden baktığımda Mehmet’in öyküden çıkışını hızlı bulmadım; dikkat edeceğim. Hasan’ın Ayşe’yi yıllardır hiç düşünmemiş olması meselesine gelirsem: Öyküde ifade etmeye çabaladığım şey hiç düşünmediği, Ayşe’ye rast gelmediği değil, Ayşe’nin durumunu ve şartlarını gerçek manada hiç düşünmediğiydi; ifade gücüm zayıf kalmış olabilir. Her şeye bir kılıf buluyormuş gibi görüneceğim ama öykünün diline de şu şekilde cevap verebilirim: Hikaye her ne kadar tanrısal bir gözle aktarılıyor gibi görünse de aslında anlatımına geçtiği karakterin görüş açısına göre aktarılıyor. Anlatıcı bazen geriye geriye çekiliyor, bazen yaklaşıyor. Öykünün dili de Hasan’ın değişimiyle orantılı olarak değişiyor; bittabii bunlar haricinde de öykü dilinin aksadığı noktalar vardır; dikkat çekmeniz ne güzel.
Dikkatli bakışınıza ve bu güzel yoruma çok teşekkür ederim.
Daha iyilerine.