Yaşayamamaktan kaçıp başka bir dünyada yaşayamamak… Biz faniler hep yaşayamamaktan dem vurup, hayatın adil olmadığından bahsederek nasıl da kendimizi aklarız. Boş… Öykü ne kadar ironik; hiçbir şeyin istediği gibi olmadığı o dünyanın doyumsuzluğundan şikayet edip, her şeyin istediği gibi olduğu bir başka doyumsuz dünyaya yolculuk. Düşünsenize programa katılmadan önce yaşadıklarını hatırlamadığını! İstediği her şey olan bir karakterin Tanrı nefesiyle yoğurulmuş olduğu o sıkıcı dünya… Yaşayamadığı için ölen ve öldüğü için yaşayamayan bir karakter. Sonsuz ölüm ve yaşamsızlık döngüsü. İnsan ölmek için vaktini ne kadar hızlı tüketirse o kadar yavaş ölür. Bak şimdi ne talihsiz bir şey geldi aklıma. İster misiniz program başarısız olup dönenlere sakinleştirici yerine ölüm ilacı versin doktor ve öldürsün… Ne korkunç! Düşündüklerim bunlardır sayın öykü sahibi.
1 Beğeni