Arkadaşlar da belirtmiş. Uzun ama kendini okutan bir öyküydü ve kendi evreni vardı. Nazar boncuğuna gönderme çok orjinaldi. Dipsiz’in adı da çok şey ifade ediyordu.
Akan ve sonuca doğru sağlam temellerle ulaşan bir öyküydü ama beni en çok korku teması etkiledi. Okurken huzursuz oldum ve içim karardı. Bu bence başlı başına bir başarı. Gulyabani’nin asında korkunç bir yaratık olduğunu hepimize hatırlatmışsın, hatta Dipsiz bile korkunçtu bana göre -Tom Bombadil gibi-. Bu kadar karanlıktan sonra aydınlığın kazanması da genele dair ümit veren güzel bir mesajdı.
Son derece beğeniyle okudum öyküyü hasılı, eline sağlık.
Gelecek seçkilerde görüşmek dileğiyle…