Geç Kalan Ölüm

Sevgili Taha,

Gidecek Yer isimli öykünle karşılaştırınca, hikayendeki kontrolünü geliştirdiğini hem olay akışları üzerindeki denetimi hem de kendi kalemin üzerindeki farkındalığını arttırdığını görüyorum. Bu sayede kalemin kontrol ederek suyun akışını güçlü tutmuşsun (sana yaptığım önceki yorumuma istinaden yazıyorum bunu) hem de hikayeye yazdığın dünyanın farkındasın.

Hikayen merak unsuruyla başladı, sonra acıklı bir aşk hikayesinde oradan bir intikam savaşına ve anılarının yükünü taşıyan bir adamın hayatının ikinci yarısına ve oradan da sonu beklemesine dönüştü. Şöyle ifade edeyimi bir öyküyü okuduğunda “işte bu yüzden” bu öykü yazılmış dediğin bir an vardır. Senin öykünde böyle bir an yakalayamadım. Bu yüzden bana bu öykü bir “uzun veda konuşması” bir “son hoşçakal” gibi geldi.

Mutlu ve yeni bir yıl dilerim
Eline ve düş gücüne sağlık
Sevgiler
Dipsiz