Merhabalar Duygu,
Birkaç gece evvel düşümde düşmekteydim; daha önce hiç bu kadar yüksekten düşmemişim galiba garipti bir hayli. Ve kıpırtısız çığlıksız donuk bir aşağı çekiliş haliydi yaşadığım. Henüz başlarda bu hissiyata yakinen tanıklık ettiğim için belki de içine giriverdim kurgunun.
Karaktere dair detaylar bir tanıdıkla selamlaşıp okumaya devam etmemizi sağlar nitelikte. Bildik ve aynı anda görmezden gelmeyi seçtiğimiz birçok unsurun içinde gezindik karakterle. Birazcık daha uzun olsa bir hayli sevinebilirdim sanırım. İstemsizce kendi dünyamdaki kıyaslara girmiştim okurken bir anda bitiverdi.
Mahşer tanımın birkaç unsuru birlikte içermekteydi. Mevsim geçişlerini andırdı değişim evreleri. Akla gelen dörtlülerde başı çekiyor bu döngü. Mahşer, öykünün de ismiyle can bulmuştu. Sarmal çok geniş bir kelime aslında ve hayatla birleşince işler bir hayli değişti elbette. Ne kadar doğru bilemesem de bireysel mahşer fikrine vardım ben en sonunda? Yonca detayını da ayrı sevdim.
Sanırım yine çok konuştum 
Son olarak Ho kyun’un hayatına verdiğin geçmişin izlerini sıklaştırabilirdik dediğim gibi azıcık daha uzun olsa tam yerinde olurdu. Bunun dışında mahşeri ata dair bir hayli orijinal bir yaklaşımdı; keyifle okudum.
Zihnine sağlık 