Merhaba Duygu,
Kurgudan, işlenişten ya da temadan bahsetmeyeceğim bu yorumda. Öykünün beni içine soktuğu atmosferden konuşmak istiyorum izninle. Kendimi, rengarenk bir tabloda gibi hissettim. Öyle ki, Miyazaki’nin filmlerinde görmeye alışık olduğumuz bir resim gibiydi.
Karakteri bıraktım, ben kendim dolanmaya başladım yarattığın dünyada. Sanırım sen de bu dünyaya kaptırmışsın kendini ve kurgu da o akıntıya kapılan duygudan doğmuş.
Teşekkürler bu güzel öykü için. Hoş bir tat bıraktı bende.