Sevgili @trgyyldrm
Öykünün teknik anlamda yorumunu yapmayacağım. Açıkçası bilerek mi bu şekilde yazdın, yazma tarzın mı bu emin olamadığım gibi aynı zamanda öykünün içinde sanki bir sarkaç nasıl gidip geliyorsa kalemin de aynı şekilde öykü içinde bir uçtan diğerine gitmiş. Normalde nasıl bir sarkaç sistematik hareketlerle zamanı kontrol eder, yazarda sarkaç misali kağıdın üstünde gidip gelen kalemiyle aynısını yapar. Senin hikayende böyle bir hissiyat edinsem de sarkaçların kendine özgü sistematiğini yakalayamadım. Veyahut free-jump deddiğimiz kalemini özgür bıraktığın, düzensizliğin içinde anlattığın bir hikayeydi. Bu bağlamda okuyucunun aklındaki soru işaretleri hikayene çarptığında hikayen sanki sallanıyormuş hissi verdi. Yani temellerinde bir problem varmış gibi.
Tekniğe girmeyeceğim dedim ama bir baktım yazmışım 
Hissettirdiklerine gelince, benim için hüzünlü bir öyküydü. Çünkü sürekli bir kayıp bir acı yaşanacakmış gibi yazılmıştı. Arada kurulan bağlantılar sanki o kadar çok perdenin arkasındaydı ki hakkını vererek göremedim gibi geldi. Bir sonraki öykünü daha dikkatli okuyup yazma şeklin hakkında daha detaylı bir görüş alış-verişi yapabilriz.
Eline ve düş gücüne sağlık
Sevgiler
Dipsiz