Ne kadar güzel bir hikâye. Ben de halen sokaklarında seyyar satıcıların dolaştığı, komşuların camdan cama bağırıştığı bir mahallede yaşadığım için öykünün geçtiği ortamı çok iyi anlıyorum. Ben etkileyen yönlerine gelirsem başlarında Orhan Kemal karakterleri canlandı gözümde, devamında ise Aziz Nesin hikâyeleri gibi kara bir mizahla tamamlandı. Bununla birlikte halkımızdan iki insanın bir araya gelince kurduğu komplo teorileri sonra “hadi sen de” ciler… hepsi çok güzeldi.
En çok da şu bölüme bittim : “Babasına her zaman iyi bir insan olacağının sözünü vermişti. Ya artık kötü bir insana dönüşürse virüs yüzünden?”
Ve sonrasında küçük oğlunun işi kaldığı yerden sürdürmesine…
Takipteyim, sevgiler
Dilek