Merhaba Müge Hanım.
Duvarları yalnızlıkla örülmüş bir kara deliğe sokup, ucunun nereye varacağının belirsiz olduğu tünellerinde ilerletip, sonunda tünelin diğer ucundaki ışığa, beyaz deliğe attınız okurunuzu. Başlıkları takip ederek öykünün en kısa yoldan özetini yapmış oluruz sanırım. Bunu sıralamayı da bilerek yaptığınızı düşünüyorum 
Öykünüzün ilk bölümünde cemaatin homofobik bahanelerle kahramanınızı yalnızlığa itmesi kısmı çok güzeldi. Bir yandan da üzüldüm tabi. Umarım Feda, yalnız olmama adına feda ettiklerinden sonra, yalnızlığın o kadar da kötü olmadığını anlamıştır. Güzel bir öykü, güzel bir yolculuk. Yüreğiniz dert görmesin, kaleminiz görsün ki biz de yazdıklarınızı okuyabilelim. Sevgiler…
1 Beğeni