Çağatay, Osman, Ufuk ve Umut merhaba.
Bu ne yahu, Şampiyonlar Ligi gibi olmuş! Bravo diyeyim önce şöyle en hasından.
Sonra, ellerinize sağlık. Dört yazarın ortaya bir öykü çıkartabilmesi dahi başarı iken siz üzerine bir de nitelikli bir iş çıkartmayı başarmışsınız. Bu dört adamdan daha fazlasını bekler, daha azını beklemezdim zaten.
Öyküye gelecek olursam herhangi bir olumsuz eleştirim olmadığını söyleyerek başlayabilirim. Herkes üslubunca ve başarıyla ele almış kendi bölümünü. Beğendim. Ancak eğer bilmeseydim dahi bu öykünün bir kişi tarafından yazıldığını düşünmezdim. Bu konuda Tuğrul’dan ayrılıyorum anlayacağınız. Bence Umut ve Osman’ın genel olarak bakıldığında yakın bir tarzları olduğunu söyleyebilirim ama öyküde 4 farklı üslup vardı. Bu hikaye özelinde içeriğin bir kişinin elinden çıkmış gibi olması hoş olmayabilirdi diye düşünüyorum.
Hemen tahminimi de şuraya bırakayım ve diğer öykülere doğru şey edeyim. Bu arada Duygu da aklındaki sıralamayı yazsın bence, kapışalım. Ne dersiniz? 
I - Ufuk
II - Çağatay
III - Osman
IV - Umut