Kartlar, Mankenler ve Kuantum

merhaba,
sanırım okuduğum en iyi öykünüzdü. temayı müthiş kullanmışsınız. öykü bitiminde ağzım açık kaldı diyebilirim, hayret ve beğeniden.
öyküdeki atmosfer, bilimkurgusal öğeler, farklı benzetmeler -camdan böceklere benzeyen insanlar, evrenin kaslarının gevşemesi…- kurgu, kart buluşu… çok dolu, bir o kadar merak uyandırıcı ve akıcı bir öykü. temanın en’lerinden.
öyküyü okurken “altered carbon” sahneleri ve “salvador dali” tabloları geldi gözümün önüne. “hakikat, trajedi, mutsuzluk” gibi kavramları, bilimkurgusal atmosferde varlık felsefesiyle yoğurup edebi bir lezzet çıkarmışsınız ortaya.
tekrar okumak isteyeceğim bir öykü.
kaleminize kuvvet.

1 Beğeni