Merhaba @ebuka
Kendi savunmanızı kendiniz yapmışsınız, hem çalıp hem söylemiş hem de dansettirmişsiniz öykünüzü. Sonsuz aynalar gibi olan öyküleri okumayı kurgulamayı ben de çok seviyorum bu anlamda çok keyifliydi metniniz. Zaten yazım ve anlatımınıza diyecek bir şey yok. İyi bir kaleminiz var.
Sorum ya da -eleştiri değil ama - düşündüğüm / aklıma takılan öykünün bitişi.
Truman Show’u seyretmişsinizdir. Yağan yağmur sahnesi bana o filmi çağrıştırdı. Ama Cengiz’in öyküde miyiz acaba dediği sorusuna yeterli kanıt oluşturmadı - doğaüstülüğü belki de havada kaldı ve Tahsin’in nişanlısıyla olan ilişkisini Tahsin’in anlamamasıyla sonuca ulaştığı “evet kesin öyküdeyiz” yargısı da, “anlamayabilir bunda tuhaf bir durum yok” düşüncemle uyuşmadı.
Amaa tabi orada bir vicdan kelimesi kullanmışsınız ki eğer bunu bilerek yaptıysanız, tebrik ediyorum. İnsan vicdan azabından kurtulmak için olmayan şeyleri bile olmuş gibi düşünüp üstelik kendi yarattığı bu yalana da inanır. Böyle de bir varlıktır 
Elinize emeğinize sağlık
Görüşmek üzere