Sevgili @azizhayri
Hikayelerin olay orgusunu genelde hali dokumaya benzetirim. Her bir iplik hem kendi icinde hemde diger ipliklerle birlikte bir butun olusturur diye dusunurum. Bu anlamda kendi icinde tutarli ve akan bir olay orgusu okudum. Yani her bir iplik nereye gitmesi gerektigini biliyormus ve sonunda buyuk bir resim olusturmus.
Bununla beraber boyle guzel bir hikayede kahramanin, kahramanligini parlatacak hareketlerinin bazilarini belki tekrar dusunmek isteyebilirsin:
Ornegin
Hikayenin basinda kahramanin cok gezip dolasmasinin uzerinde nasil bir bilgelik yaratigini tam olarak.cozemedim.Giris kisminda bu konuya bir vurgu yapiyorsun hikayenin gelisiminde ise Albizi bilgeligi ile degil kahramanligiyla yeniyor. belki bir kac gun once yildirimin dustugu firtina ile mezarin acildigini o fark.etmis olsa ilk bastaki onermen orneklenebilirdi.
Siyah tozu patlatmak.icin Albizin kanini/duvardaki nemi/kendi kanini kullanmasi bu hareketi bambaska bir seviyeye tasiyabilirdi.
Bunlarin disinda zamansal.yonetim komusumda biraz endise hissettim. Zamansal yonetim icin kesin konusmak (iki saat-bes dakika gibi) yerine zamani olaylarla kontrol edebilsen akis daha kolay olabilirdi.
Yine de guzel bir olay orgusuydu ve olusturdugun buyuk resim ilgi cekiciydi.
Eline ve dus gucune saglik
Sevgiler
Dipsiz