Merhaba @Dipsiz
Müzik, öyküyle sonsuz bir ahenk içindeydi. Sanki, okurken dinlemesen bir şeyler eksik kalacak.
Finale yaklaştıkça, müziğin ritmi, öyküde de söylediğin gibi düştü. Çok etkileyici buldum bu kısmı.
Öyküye gelecek olursak, sade bir dilde, gereksiz hiçbir ayrıntı olmadan, sakin ve güzel yazılmıştı. Duvar, duvara sürgün edilen çocuk ve duvarın ardındakiler, bana çok bilindik bir diziyi anımsattı. Ama davullar, yanardağ ve kör bedenlerin buluşması, kesinlikle taze, yepyeni bir kurgu.
Emeğine sağlık.
2 Beğeni