Olağanüstüydü. Fazla ne denir bilemiyorum. Belki de şu ana kadar okuduğum öykülerinizin en iyisiydi. Gerçekten bravo.
Öykülerinizin kaotik yapısını, bazen konudan bağımsız olan ama kendi içlerinde insana tesir eden tamlamalarınızı her zaman beğendiğimi ifade etmişimdir zaten, ama bu öyküyü sizin yazmaya biz okuyucuların da sizden okumaya ihtiyacı vardı bence.
Yani şu öykünün Dostoyevski’nin “Yeraltından Notlar” eserinden ne eksiği var doğrusu bilemiyorum.
En küçük Matruşka’nın bölünemez özünün öykü karakterinizin özü olduğunu düşünüyorum. Belki daha genç olsaydım ben de sarsıla sarsıla ağlardım sonunda.
Gerçekten tekrar bravo diyorum, bir yazar olma konusunda dolu dizgin gidiyorsunuz.
Görüşmek üzere…