Haluk merhaba.
Kan lekesi zor çıkıyor; öyle ki hikâyenden üzerime sıçrayanları temizlemeyi anca bitirebildim ve yazmaya elverişli hale gelebildim.
Acımasızlığın ve vahşetin yoğun olduğu bir hikâyeydi serinin ilk bölümüne göre. Ucubenin başına gelen bende biraz yavan kaldı açıkçası. Onun ölümünden etkilenmem için onun hikâyesindeki duygu kokusunu almam gerekirdi. Harry Potter’da Dobby isimli özgürlükçü bir cin vardı mesela. Hikâyesi olan ve biraz da efendilerinin hor görülmesiyle acı çektiği her halinden anlaşılır bir şekilde yansıtılmıştı izleyenlere. Ölmeden önce yaptığı da üzücü bir sonu daha da acıklı hale getirmişti. Görsellik de vardı orada tabi ama senin evrenin maalesef beş bin kelimeyle sınırlı : ) Aksi halde duygu aktarma potansiyelini çok iyi verebileceğinden eminim.
Hikâyeni bitirdiğimde aklımda tek bir soru vardı; Lehsard ve Molod bir gün çarpışacak mı?
Merakla bekliyorum devamını ve Dobby’nin en içten ama biraz da tekinsiz sevgilerini gönderiyorum…
