Şimdi öveceğim de, nasıl övsem tam bilemiyorum, o yüzden dakikalardır bu sayfanın başında ekrana boş boş bakarak duruyorum. Sonra da diyorum ki boş boş bakmak yerine tekrardan okuyayım, belki övmeye başlayacak bir yer bulurum, daha da karışıyor her şey benim için, yeni noktalar keşfediyorum övecek.
Kımıllı Kadın’ı okumuştum ben ilk olarak senden, Seçki’ye yolladığım ilk öykü bu temadaydı ve yanlış hatırlamıyorsam her öyküyü okumuştum o sayıda. Şimdi bunu okuduktan sonra dönüp o öyküye baktım tekrardan da, kafamda netleşti her şey biraz daha. O vakitte de bilgisayar başında kaşlarım kalkık, gözlerim açık, dudaklarım büzüşmüş bir şekilde kalmıştım etkilendiğim için, vay be demiştim, ne kadar ince tasarlanmış bir öykü. Şu anda da aynı surat ifadesiyle aynı şeyi söyledim kendi kendime.
Müsaadenle saygıyla eğiliyorum önünde 