Merhabalar.
Geçen ayki öykünüz gibi bu da güzeldi ama bu sefer biraz daha detaylı bir yorum yapayım.
Anlatımınız samimiydi, etkiliydi ve öykü konusuyla ve finaliyle başarılıydı. Lesya ismini de güzel bulmuşsunuz.
“Seni buraya iyeleşesin diye getirdim. Ama daha da kötü oluyorsun. Kabul etmedim, yediremedim kendime; ama çare bırakmıyorsun bana; sanrılarından kurtulasın diye her şeyi denedim ama olmuyor! Olmuyor! Hala Lesya’dan bahsediyorsun. O YOK! HİÇBİR ZAMAN DA OLMADI. Senin hayal ürünün o!”
Yukardaki paragraf öykünün kırılma noktası ve gayet de ilginç ve şaşırtıcıydı. Ama sonrasında okuyucuya fazla şey vermişsiniz gibi geldi bana. Zaten o an neredeyse her şey anlaşılıyor. Sonrasında baba ve kızla ilgili ateş etme sahnesi ve final paragrafı gelse bile fazlasıyla yeterli olurdu. Bu şekliyle sanki acaba anlamazlar mı, iyice açıklasam mı kaygısı sezdim ben.
Haricinde söyleyecek pek bir şey yok sanırım. Atmosferi güzel yansıtmışsınız ve Aysel’in değil de Lesya’nın gözünden anlatmanız öyküyü farklılık anlamında güzel olmuş.
Gelecek seçkilerde de görüşebilme umuduyla kendinize iyi bakın 