Bu ay, alıştığımın çok dışında öykülere denk geldim 
Ve, evet. bu da onlardan birisiydi.
Neyi nasıl anlattığını kavramam biraz zaman aldı. Kavradığımı düşündüğümde bile aslında pek de kavramadığımı bilmek enteresandı. Keyif aldım mı? ‘’Anlamaya çalışmanın yoruculuğu’’ dışında, evet. O benim hatamdı.
Karısıyla ilgili ya da ilgisiz bir şeyden dolayı akıl hastanesine kapatılmış birisinin zihnini yansıtıyordu sanırım ilk kısım? Silahı da şırınga olarak algıladım. Ama ikinci kısım hakkında herhangi bir yorum yapamayacağım.
Özellikle anlaktan uzağa yerleştirilmiş bir öyküyü bu kadar tanımlamaya çalışarak galiba hata yapıyorum.
Yazım hakkında bir tek eleştiri getireceğim. Kol yenlerinden renkli kumaşların fışkırdığı bahsinin geçtiği sekansta (tabletten yazdığım için tam alıntı yapamayacağım. yanlış ifade ettiysem affola) ‘’keşke önce diyaloğu ve sonra kumaşlı betimlemeyi yapsaydı’’ dedim. Böylece, konuşmaya hazırlamış kendimi doğrudan konuşmayla muhatap edebilecektim.
Tebrikler. Kurması ve yazması zor olmalı. Keşke öykünün büyüsünü bozmaya çalışmasaydım. Anlamak için zorlamamak gerekiyordu sanırım?