Merhaba, öykünüzü okudum. İlginç bir öykü olmuş. Genel olarak beğensem de belli noktalarda ufak tefek sıkıntılar olduğunu düşünüyorum.
İlk cümle için fazlasıyla karmaşık bir cümle tercih etmişsiniz. ‘‘Benzersiz çığlıklarla’’ ifadesine hiç yer vermediğinizde dahi cümlenin anlamı değişmiyor. Hatta o ifade, ortalığı karıştırıyor. Belki bu cümle üzerinden bir kez daha düşünmelisiniz.
Bu cümlenin geçtiği paragrafın başında kuşların paylaşamadıkları yemekten bahsediyorsunuz. Ardından cümleyi olay yeri olarak bitirdiğiniz için örnek vermek istediğiniz halde bunu başaramamış oluyorsunuz. ‘‘Olay yeri’’ yerine daha iyi bir kelime tercihi olabilir. Neticede kuşların paylaşamadıkları yemek, arabanın üzerine düşen kuşun cesedi. Ceset kelimesi kullanmak istemediğiniz için farklı bir tercihte bulunmuşsunuz ama karşılamamış.
Anlatıcı, aynı zamanda baş karakter olduğunda karşılaşılabilecek sıkıntılardan bir tanesini burada görüyoruz. Paragraf boyunca o sorunun kenarında dolaşırken son cümlede tam üstüne basmışsınız. Bir yazar olarak öyküdeki karakterlerin ne düşündüğünü siz bilebilirsiniz. Ancak bütün metni, aslında karakterin ağzından yazdığınızı unutmamalısınız. Karakteriniz, diğer bir karakterin ne düşündüğünü nasıl anlayabiliyor? Bunu, diğer karakterden duyamayacağı anlatımınızdan anlaşıldığı için anlatıcı karakteriniz bir anda her şeyi bilen yazar imgesiyle karışıyor.
Bir diğer nokta da karakterin balkonundan çok fazla olaya tanık olabilmesi. Sokak ve deniz arasındaki mesafeyi biz bilmiyoruz, ancak metinden anladığımız kadarıyla bu mesafe fazla değil. Çünkü karakterimiz, denizin üzerindeki olaya dair detayları ayırt edebilecek kadar olayları görüyor. Burada da yazar ile karakter arasındaki ayrımın ortadan kalktığını düşünüyorum. Aşağıdaki iki ifade, demek istediğimi biraz daha aydınlatabilir:
Karakterimiz kuşların sövgü ifadesi savurduklarını nasıl biliyor? Yine karakterimiz, parmağını yalayıp derinden bir ses çıkaran diğer karakteri nasıl duyuyor?
Buradan itibaren öykünün ilerleyişini çok beğendim. Başta karakterin bir anda kendisini dışarıya atmasını yadırgadım. Her şeyin farkında olan bir karakterin böylesi bir tehlikeye girmeyeceğini düşündüm. Ancak devam ettikçe öyküde, av olanların aslında kandırıldıklarını anımsadım ve karakterin merakına yenik düşmesini kabullendim.
Temaya yaklaşımınız çok tuhaftı, öykünüz de kendisini sonuna kadar okuttu. Yalnızca bazı yerlerde ufak yazım hataları var ve bunun ötesinde bir yazar/karakter sorunu var. Bunlar dışında tansiyonu yüksek tutmayı ve bunu okura yansıtmayı başarmışsınız. Tebrik ederim.