45 yazar, bir ay boyunca bu tema için hayal güçlerinin ceplerine aylık akbil koyup, yeterli miktarda sodexo’sunu verip ve sabah evden çıkmadan bir kaşık tahin-pekmez vererek -zihin açsın diye- 9-5 mesaiye yollamış. O yılmaz savaşçı hayal güçleri, yazarlarımızın bilinçaltlarında ekmek parası için her gün emek vermiş, ilham denen iki yüzlü, bencil, maymun iştahlı ruh hastası patron ile çalışmayı sıkıntı etmemiş, “sigortam yatıyor, ses etmeyeyim,” diyerek sineye çekmiş, mesai saatlerinde sosyal medyaya girmemiş, yeri gelmiş yazarlarımızın uykusu sırasında hazır ortam sessizken mesai yapmış yeni fikirler üretmiş.
Şimdi gel de eşsiz yazarlarımızın hayal güçlerinin bu emeğine şapka çıkartma. Peki sevgili yazarlarımız ne yapmış? Hepsi tüm övgüyü kendi üstlerine almışlar. Bir tanesi bile hayal gücüne teşekkür etmemiş, o, buluşmaya beş dakika kala mesaj atıp “abi işim çıktı gelemeyeceğim,” diyen arkadaş gibi bir anda ortadan kaybolan ilhama en ufak bir eleştiride bulunmamış.
Yazar dediğin mavi yakadır dostlarım. Bütün başarı o fikri ortaya çıkarıp kurguyu yapan ve tarifi ortaya çıkartan hayal güçlerinindir. Yazarlar sadece o yemeği servis eden garsonlardır.
Bu vesileyle hatırlatmak isterim ki, hayal güçleriniz olmadan hepiniz işsizsiniz! Onlara iyi bakın, onları iyi besleyin, akbilini, sodexo’sunu eksik etmeyin. Alın onları gezdirin, dışarı çıkartın, azıcık parkta yürüyün, pamuk şeker alın. Sonra bir bakmışsınız ilham denilen manyak, yancı gibi size yanaşıp “abi ben de size katılabilir miyim?” demeye başlamış. Sonra ver elini kitaplar, romanlar, ün, şan, şöhret, yatlar, katlar, ihtişamlı hayat, ışıltılı stüdyolar…
Velhasılkelam, 45 nedir yahu? Bir odaya toplasak sığmazsınız, etkinlik düzenlesek spor salonu kapatmamız lazım.
Şaka şaka, cansınız, iyi ki varsınız yazar arkadaşlarım. Yüreklerinize ve en fazla da hayal güçlerinize sağlık. İlham sen sus, kırmayayım bacaklarını…
Sevgiler Seçki…