Merhaba Murat,
Sanırım bu öyküyü yazmaya başladığımda kullandığım çıkış noktama en çok yaklaşan sen oldun:
Senin hikayende de aynı sınıfın Türkiye’deki evliliğe giden yol, evlilik ve ilişki dinamiği o kadar iyi anlatılmış ki hiç gulyabani olmasa da keyifle okurdum.
Ben ayrıca gerilmem gereken yerleri son derece keyifle ve ağzımda bir sırıtışla okudum.
Hadi fazla uzatmadan kurgumda esinlendiğim şeyi açıklayayım: Bir Olacak O Kadar hikayesi
Levent Kırca’nın inanılmaz trajikomik yaklaştığı hadiseler vardır, hepimiz gayet iyi biliriz. Olacak O Kadar’ın bir bölümünde, iki evli çift, çiftlerden birinin 4. Levent’teki evlerinde çilingir sofrasında muhabbetin belini kırmaktadır (Bugün için böyle bir şeyi televizyonda görmemizin imkansız olması ne kadar trajik değil mi?). Açık olan televizyonda bir haber çıkar, akıl hastanesinden kaçan bir hasta Levent taraflarında görülmüştür. Bizimkiler tedirgin olur ama eğlenceye devam ederler, ne de olsa çok sayıda Levent var derler… Sonra bir son dakika haberi daha gelir, manyak hasta 4. Levent’tedir. Bizimkiler tırsar. Ne yapacaklarını bilemezler. Sonra pat kapı çalar. Bizimkiler korkudan bayılır. Kapıdaki kapıcıdır, ekmek getirmiştir… (ben böyle hatırlıyorum ama yanılıyor da olabilir, çok zaman geçti üzerinden ve internette bulamadım bu videoyu) 
Bunu da hesaba katınca, gergin anları tebessümle okuman, aradığım tadı yakaladığım anlamına geliyor. Orada gergin bir durum var ama absürt yani, gerçek dışı. Komik hatta. Son dakika haberlerinin saçmalığı, karakterlerin değişen ruh halleri ve gergin anlardaki tebessüm ettiren anlatım bizi sürreal bir sonuca götüren parçalar. Senin de burada gerilmekten çok tebessüm etmen son derece doğal ve öykünün her okuyucuda farklı bir tat bıraktığını gösteriyor. Ben bundan gayet memnunum. 
Cloverfield benzetmene de bayıldım. Sıradan hayatları anlatması zordur. Okuyucu çabuk sıkılır ve tatmin olmaz. Cloverfiled o açıdan hiç beklenmedik bir anda dönen hikayesi ile başarılı bulduğum bir filmdir. Benim hikayeler de sıradan gibi başlayıp sonra bambaşka yerlere gidiyor sanırım. O zaman bir itiraf daha olsun bu; Cloverfield, Lost, Fringe, Last Jedi gibi yapımlardan tanıdığımız JJ Abrams hikaye anlatıcılığını takdir ettiğim ve tekniklerini kullandığım bir senarist, yazar ve yönetmendir.
İlerleyen seçkilerde görüşebilmek dileğimle…