Vay be! Ben ne okudum! Ne kadar yaratıcı bir öykü olmuş. Özellikle söylenemeyen sözlerin iplik iplik insanın içinden akıp bir bir konuşmasını çok sevdim. Yek Arzu Sistemi derken Yas kelimesini hem kendi anlamıyla hem de yüklediğin yepyeni bir anlamla kullanmanı da özellikle sevdim. Aslında bir yazarı bir diğerine benzetmeyi sevmem ama bizim gibi yazıya gönül vermiş ve henüz edebiyat dünyası tarafından tanınmayan genç yazarların başka yazarlara benzetilmesinden beis duymuyorum. Bu öyküde Neil Gaiman ruhu hissettim. (Kendisine hayranımdır.) Özellikle Amerikan Tanrıları’nı okuduysan orada ölü, ölmek, diğer dünya, araf tasviri çok güzel yapılır. O tadı senin kaleminin güzel tadıyla birleştirerek aldım. Yazığın her şeye ne kadar hayran olduğumu biliyorsun Ezgi. Fakat bu gözümün önüne hayranlık perdesi çekilmiş halde yapılan bir yorum değil. Eğer bu şekilde devam edersen Türkiye’de ve dünyada isminin Neil Gaiman, Ursula K Le Guin gibi yazarların yanında bu kez benzetme olarak değil de türdeş olarak anılacağına eminim. Daim olsun. Sevgiler.
2 Beğeni