Teşekkürler yeni üye oldum tam bilmiyorum tekrar teşekkürler…
Kalpana "nin ölümü ve anilar.
En fazla üzülüyorum henüz ağlamadım hatta şöyle diyeyim 7. Koğuştaki Mucize filmine ağlamamıştım ki herkes ağlatıyor diyordu.
İzlemediyseniz Hotaru no Haka(Grave of Fireflies) izleyin. Ağlatma ihtimali 7. Koğuştaki Mucize’den çok daha yüksektir.
Not alındı, şu karantina günlerinde epey film izliyoruz yakında onu da izleyeceğim unutmazsam size de yazarım sonucu.
Hotaru no Haka - Grave of the Fireflies / Ateşböceklerinin Mezarı
Isao Takahata’nın yazıp yönettiği ve Studio Ghibli’nin muazzam etkisiyle bambaşka bir boyuta geçen Ateş Böceklerinin Mezarı, Akiyuki Nosaka’nın II. Dünya Savaşı esnasında açlıktan ölen kız kardeşinden özür dilemek adına kaleme aldığı Hotaru no Haka isimli yarı biyografik kitabından uyarlanıyor.
II. Dünya Savaşı’nı iki kardeşin gözünden anlatan film, ‘‘benzersiz’’ bir yapım özelliği taşıyor ve dönemi yansıtan diğer filmler arasından çok başka bir yerde konumlanıyor. Bu şahane filmi kendi dilinde izlemeyi unutmayın
Ağlamadığım film yok. Hepsinde mutlaka ağlarım.
En son sinemada izledipim film Şampiyondu. Onda da ağladım tabii ki
Pek çok filmde ağladım ama en çok ağladığım hatta hüngür hüngür, içlene içlene ağladığım tek film Leon’dur. Ailem kötü bir haber aldım zannedip odama koşmuştu öyle bir ağlamak ama konuşamaz hale gelmiştim.
İçten içe hüngür hüngür ağladığım tek filmdir.
Bajrangi Bhaijaan
Çocukken izlediğim Aslan Kral (1994) filminde ağlamıştım. Genelde duygu yüklü filmlerde hep ağlarım ama en içten olanı sanırım buydu.
100 kere yazılmış 101. kez ben yazmış olayım. Hatta bu filmi izleyip etkilenmedim diyen arkadaşlarımı da uyarma zahmetine girmeden hayatımdan çıkarıyorum. Duvara izletsen gözyaşlarını tutamaz, ne demek etkilenmedim! Kalbimdeki boşluklardan biri bu filmi izledikten sonra açılmış olabilir O_o
Ben “Sefiller” filminde ağlamıştım.
‘‘Babam ve Oğlum’’ ile ‘‘Dedemin İnsanları’’ filmleri. Ağlamamıştım ama gözlerime toz kaçmıştı.
Günlerce kulaklarında o isim çınlıyor insanın… Şimdi yeniden hatırlayınca aynı duyguları hissettim. Muhtemel her hatırlayışta aynı duygular canlanır…
Bazı sahnelere bakayım dedim de şu site ilişti gözüme… muazzam bir fikir olmuş… bir süre kalbimiz avucumuzda kalacak yine sanırım… Studio Ghibli Gifs
miracle in cell no. 7, kore yapımı. birçok filmde gözyaşı dökmüşümdür ama 2 saatlik filmi 3 saatte bitirmiştim ağlamaktan. dizinin başından sonuna kadar ağlamıştım yanlış hatırlamıyorsam.
Amour, Michael Haneke. Yarısı boyunca falan ağladım herhalde. Bu film kadar etkilediğim çok az yapım vardır. Bu filmi izlediğim filmler listesinde en üstlere yazarım.
Cries and Whispers, Ingmar Bergman. Favori Bergman filmlerimden birisi. Gerçi hepsi ayrı ayrı favorim herhalde de olsun o kadar. Bu filmde de bi’ miktar ağladığımı hatırlıyorum ama sebebi duygusal bir filmden ziyade etkileyici olmasıydı.
Million Dollar Baby, Clint Eastwood. Bu filmde de salya sümük ağlamıştım. Başım ağrımıştı ağlamaktan.
First Man, Damien Chazelle. Ryan Gosling’in zirve işlerinden birisi benim gözümde. Bu adam kadar sessiz oyunculuk performansı sergileyen çok az aktör var. Muhteşem bir film.
Aslında ağladığım çok fazla film var ama bu filmler özellikle etkilendiğim filmler.
Ben hiçbir filmde ağlamadım. O kadar duygusal gelmiyor. Ama Yeşil Yol ve 7. Koğuştaki Mucize filmleri duygulandırmıştı.