Ben ilk kitabımı on iki yaşında yazdım. İsmi Melek Yıldırım ve Tılsım Avcıları’ydı (Harry Potter ve Felsefe Taşı ile olan benzerliğine dikkatinizi çekerim), uzayda geçen fantastik bir kitaptı ve büyük boy defterde doksan sayfa tutmuştu.
Yıllar yıllar sonra, yani bir yıl önce bir bilimkurgu romanı yazdım. Aslında bir öyküydü ama baktım konu uzatmaya müsait, ben de sürekli kara kara öykü konusu düşünmekten bıkmışım, romana çevirdim. Amacım roman yazmak değildi, sadece düzenli olarak yazmak istemiştim. Otuz sekiz bin kelimelik, A5 boyutunda yüz seksen sekiz sayfalık oldu. Bittiğinde çok beğenmiştim, okuyan herkesten de olumlu dönüş aldım.
Birkaç ay sonra, yine bir öyküden yola çıkarak polisiye bir roman yazmaya başladım; ama bu seferkinde çok araştırma yaptım, ilgili ders ve inceleme kitaplarını okudum. Sürekli onu düşündüm. Bazı yerlerde, mesela katil maktülün bir yerini keserken bıçak nereye kadar gider, hangi dokuları keser, hangi damara gelir; hepsini tıp okuyan bir arkadaşımla tartışarak yazdım. Seksen dokuz bin kelimelik, A5le dört yüz yirmi iki sayfalık bir yazı oldu. Bunu da çok beğenerek, severek yazdım.
Sonra, sekiz ay önce yazdığım bilimkurguyu okudum: Dil pek etkileyici değildi, imla hataları vardı; kurguda hem hoşgörülebilir, hem de affedilemez mantık hataları uçuşuyordu. “Beğendiğim yazı bu muymuş.” diye düşündüm. Baştan yazmak istedim, ama iki üç kez denememe rağmen olmadı. Kafamda oturtamadım. Önceki kitap için bu kadar çaba harcamış, bu kadar kafa yormuşken ilki bana çok amatör geldi ve kendimde baştan yazacak gücü bulamadım. Süresiz olarak erteledim.
Konudan saptım, daha çok içimi dökmüş oldum. Bunları niye yazdım? Şu ilk kitap bir türlü gelmiyor. Belki son yazdığımı da altı ay sonra beğenmeyip çöpe atacağım. Belki birkaç düzeltmeyle sonunda ona ilk kitabım diyeceğim. Ama en azından, ne istediğimi artık biliyorum: Polisiye, onun da alt türü olan polisiye-suç yazmak istiyorum.
Utananlara şunu demek istiyorum: Bizim için en azından şu anlık bir profil resminden ibaretsiniz. Mahlas kullanarak paylaşım yapabilirsiniz. Bu utangaçlığı kırmak istiyorsanız yani bu tarz bir yol seçilebilir. Faydası olacaktır bence. Ben bu şekilde kırdım yıllar evvel sonra yazdıkça sağda solda yayınladım. Benim şanssızlığım o platformların kapanmış olması.
Kesinlikle fantastik. Öyle gerçek dünyada geçen bir fantastik de değil kendi evreni olan türden. Zaten bir şeyler karalamaya çalışıyorum. Her şey planladığım gibi giderse roman olacak. İlk kez bir şey yazıyorum o yüzden ne kadar iyi olduğu tartışılır. Bir de kaldığım yerde tıkanmasaydım daha iyi olacaktı
Bilimkurgu fantastik aşk tarih polisiye ve dramın karması olan bir kitap yazardım.
Ama üşengeçlik işte. Kim yazacak onu deyip yazmıyor. Yoksa yazsam direk Bestseller’im
Kesinlikle fantastik. Büyüyünce (büyüyünce derken zamanım olunca demek istedim) Harry Potterin devamını, kim bilir belki de başlangıcını yazmak istiyorum. Ya da belki de tam başka bir hikaye…
Ama kesinlikle fantastik.
Fantastik bir evren düşünün. Ve goblin, hobgoblin ve diğer ezik kötü yaratıkların, insanlar ve elflerin kontrolündeki fantastik dünya düzenine karşı olduklarını düşünün. Ben böyle yazardım.
Ben şöyle masalsı bir kurgu yazardım. Son bölümüne de insanın yüzüne gerçekleri çat diye vuran ‘böyle sapır saçma şeylerin peşine düşerseniz sonunda böyle beş parasız kalırsınız’ gibi bir mesaj verip daha ne olup bittiğini anlayamadan gerçek dünyaya çekerdim okuru.
Çok klasik olacak belki ama fantastik. E fantastik sevmesek bu forumda işimiz ne? Tabi ne kadar başarılı bir iş ortaya çıkarabilirdim ve Türkiye’de okunur muydu o ayrı…
Korku gerilim tarzında olurdu ama bu korku gerilim yer yer gotik yer yer kanlı manlı yer yer paranormal yer yer spiritüel olabilirdi birbirinden bağımsız korku kitaplarından oluşan bir korku gerilim antoloji serisi yazmak isterdim ki düşünüyorum böyle bir planım var. Ya da epik fantastik isterdim
İlk kez bir şey yazıyorum o yüzden ne kadar iyi olduğu tartışılır. Bir de kaldığım yerde tıkanmasaydım daha iyi olacaktı 
