Hepimiz ufak ya da büyük heyecanlarla bir kitaba başlıyoruz fakat bazı noktalarda belki yazarın üslubundan belki de kurgusal ve mantıksal hatalardan, hikayenin unsurlarının birbiriyle çelişmesinden dolayı ya kitabı yarım bırakıyoruz ya da hayal kırıklığı içerisinde sonuna kadar okumakta gayret gösteriyoruz. Ya da bazen öyle seviyoruz ki kitabı saatler içerisinde bitirecek kadar kaptırıyoruz.
Merak ettiğim, bir kitapta sizlerin en sevmediğiniz, okumaya tahammül edemediğiniz ya da en kendisini sevdiren özellikler neler?
Benim en tahammül edemediğim; hoşgörülü bir üslupla her türlü suçun sırtının sıvazlanması, en sevdiğim ise; karakterlerin göz önündeki bir gerçeği kolayca kabullenmeleri ve gerçekleştiği bariz olan bir olayı inkar etmeyip okuyucunun zekasıyla alay etmemeleri.
Yerli yazarlarda en sevmediğim unsur çeviri kitap hissiyatı veren kötü Türkçe’dir.
Hikayeye hiçbir katkısı olmayan ilişki sahnelerinde de nefret ederim. Geçen Hasan Ali Toptaş’ın Sonsuzluğa Nokta’sında gördüm bunu. Herbir satır şiir gibi, özene bezene yazılmış, adeta edebi şov yapıyor. Hikaye de mis gibi ilerliyor ama sonra bir bakıyorsun başlamışlar aşnaya fişne suyu sıkmaya. La havle çekip devam edeyim diyorsun ama bir de bakıyorsun kızın ablası da olaya dahil olmuş. Haydaaa!
En sevdiğim unsurlardan biri özel güç. Benim çocukluğum sağa sola atlayıp zıplayan züpherkahraman çizgi filmleriyle geçtiğinden midir nedir özel güç temalı yapımlara karşı bir zaafım var, hemen okuyasım geliyor. En son Ursula Ana’mızın Marifetler serisini okudum. İşte o zaman dedim “Aha damarıma bastılar!” diye. Çünkü hem edebi yönden güzel hem de özel güç var .
Sanırım, başkarakterde kendimi görmem en önemli unsur.
Olay örgüsünün tahmin edilebilir olmasını sevmiyorum. Bazı şeyler o kadar bariz oluyor ki karakterin bir sonraki adımını tahmin edip yüzde 1 milyon haklı çıkabiliyorsunuz. Böyle kitaplardan nefret ediyorum, ifrit oluyorum.
Tahmin edilemeyen, tabiri caizse sürprizli gelişen kitaplar çok daha hoşuma gidiyor.
Güçlü başkarakter. Güçten kastım karakter ve saygınlık. Pısırık ve içe kapanık karakterlerden hoşlanmam.
Keskin sınırları olmayan karakterler, bu konuda özellikle Otomatik Portakal benim en’imdir. Ah Alex ş*refsiz Alex