Birikmiş Dönem Ödevi, Karpuz Tabağı ve Vantilatör

Öykü Seçkisi'nde okumak için: https://oykuseckisi.com/birikmis-donem-odevi-karpuz-tabagi-ve-vantilator/

image

Yazan ve Yöneten Ufuk Yasin Yurtbil   1. Sahne 3 1.1. Dekor ve Anlatı Anadolu’daki bir kasabada yaşayan tipik bir orta halli Türk ailesinin evi. Akşam saatleri. Gündüz tüm şehri kavuran yüksek sıcaklığın etkisi akşama yansımış. Nem oranı çok yüksek. Tüm balkonlar, pencereler açık ama dışarıdan gelen en ufak bir esinti yok, perdeler kıpırdamıyor. Çaresiz,… (DEVAMI…)

3 Beğeni

Merhaba Ufuk
Öncelikle bu tarz yazman çok hoş olmuş. Çok sevdim ben. Anlatımın çok akıcı ve samimi. Günlük hayatı yazmak kokay değildir, bunu çok iyi başarıyorsun. Ne zaman sıradan bir şey yazmayı denesem olmuyor, aklım ha bire fantastiğe ya drama kayıyor. :slight_smile:
Diyaloglar, öykünün akışı, karakterlerin ruh hali, tüm detaylar ayrı bir tat verdi bana. Mahmut Vey ve Zuhal Hanım’ ı okurken aklımda Bizimkiler dizisindeki şu karı kocanın sesleri yankılandı hatta. :smiley:

images%20(18)
Ellerine sağlık, diğer seçkilerde görüşmek üzere.

2 Beğeni

Merhaba Duygu,

Açıkçası anlaşılamama korkusu yaşayarak paylaştım bu öyküyü. Senaryo formatında bir öykü yazmak riskli bir hareketti. Ama senin yorumun içimi ferahlattı doğrusu. Tam duymak istediğim sözleri ve okuyucuda bırakmayı arzuladığım hisleri paylaşmışsın. :blush:

Bizimkiler dizisi bu öyküye hakikaten cuk oturan bir örnek. Samimi, doğal ve gerçekçi bir öykü olmuşsa ne güzel. Akıcı bir anlatım yakalamanın oldukça zor olduğu bir tarz olduğunu düşünüyorum. Akıcı bulmuş olman o açıdan oldukça değerli benim için.

Okuyup, böyle güzel bir yorum bıraktığın için teşekkür ederim. Ben de vakit bulur bulmaz senin öykünü okuyacağım.

Selamlar,

1 Beğeni

Merhabalar, hoş bir öyküydü. Son derece samimi ve doğal yapılı. Aile ortamı iyi yansıtılmış. Karakterler ve diyalogları da öyle.
Kaleminize, hayal gücünüze sağlık. :slight_smile:

1 Beğeni

Merhaba,

Vakit ayırıp öykümü okuduğunuz ve yorum bıraktığınız için teşekkür ederim. Samimi bulup beğenmiş olmanızdan ayrıca memnun oldum. Aile ortamını gerçekçi yansıtmak için bayağı çaba harcadım. Senaryo gibi öykü anlatımına uygun olmayan bir yazıda bunu başarmak kolay olmadı. :slight_smile:

Gelen yorumlar benim için son derece keyifli ve motive edici oldu. Tekrardan teşekkür ederim.

1 Beğeni

Sevgili @Gurlino

Samimi, düzenli, akıcı ve ne kadar gerçekçi yazmaya çalışsan da (oğluyla ilgilenmeye başladıktan sonra havanın esmesi-takımın galip gelmesi-büyük oğlunun eve dönmesi - bana yine de içinde bir fantsatik unsur varmış hissiyatı verdi ya da ben öyle anlamak istedim.

Bazen kimleri kelimelerle edebiyat oyunu yapar ve çok zor bir tekniğin üstesinden geldiğini zanneder, oysa bu samimiyetin böyle basit ve ama güçlü anlatımının yanına bile yaklaşamamıştır.

Eline ve düş gücüne sağlık
Sevgiler
Dipsiz

1 Beğeni

Sevgili @Dipsiz,

Senden bu kadar duru ama bir o kadar da anlamlı bir mesaj almak muazzam. Eğer böyle düşünmeni sağladıysam, bu öykü vermek istediğim duyguyu okuyucuya aktarmayı başarmış demektir. Sağ ol,varol.

Fantastik olarak hissettiğin kısımlar okuyucuların karakterlerin davranışlarındaki ve olay örgüsündeki değişimi daha net yakalaması, etkilerini fark etmesi ve akmakta olan sahne ile bağını koparmaması için koyduğum eklentiler aslında. Bunu biraz fantastiğe kaymış bulman son derece doğal. Öyle de düşünülebilir. Christopher Nolan’ın filmlerindeki rüya-gerçek ayrımı için çok kullandığı detaylar bunlar. Ben de biraz ondan esinlendim. Acaba senaryolarında da böyle notlar yazıyor mudur diye düşünmeden de edemedim. :slight_smile:

Bu güzel yorumun için sana içten teşekkür ederim.

Sevgiler,

Ufuk

Eline sağlık.
Günlük halleri güzel yazıyorsun. Bu da güzel olmuş. Sadece bir noktada bir teklifim/saptamam var. İsmet’in ayrılması ve Ekrem’in de annesi ile birlikte ayrılma ihtimalini direkt vermeseydin de hissettirseydin masterpiece olurdu diye düşünüyorum. Ama bunu nasıl yapardın onu da açıkçası bilemiyorum. Yapsaydın anlamayadabilirdim, o derecede ince buz tabi.
Görüşmek üzere.

1 Beğeni

Sevgili Murat, güzel yorumun için teşekkür ederim. Hayatın içinde kalan sıradan hikayeleri anlatmayı seviyorum. Aslında hepimizin hayatının bir roman olabileceğini hissettiriyor bize. Biraz hüzünlü ama bir o kadar da büyülü bir durum.

Belirttiğin noktayı biraz daha kapalı anlatsak belki duygu yoğunluğu düşerdi. Sonuçta o kısım öykünün gerginlik unsurlarından birini oluşturuyor. Varlığı önemli yani. :slight_smile:

Nazik yorumun için tekrardan teşekkür ederim.

Selamlar,

Ufuk