Warhammer 40k: Dawn of War II
Warhammer serisi uzun süredir kütüphanemde duran ama başlamak isteyip de bir dürtü başlayamadığım bir seriydi. Özellikle 40k serisi ilgimi çok çekiyordu ve bende dawn of war serisinden başladım. 2009 yılında çıkmış bir oyun olarak, hala taş gibi ve hikayesi biraz karışık gelsede, lorunu da okuyarak yavaş yavaş çözüyorum. Gerçek zamanlı stratejiye ilginiz varsa bir göz atın derim.
Oynaması çok zevkli fakat multiplayer kısmında sunuculardan dolayı bi tık ping var. Sunucu seçme seçeneği görmedim, o yüzden sanırım tek sunucu US’de ve sunucu seçemiyorum. Ping sorunu dışında, dalga temizleme modunda baya saatimi gömdüm ve toplam 6-7k saat dawn of war’ı olan tuhaf bir arkadaşla tanıştım, onunla arada dalga temizlemeye giriyorum, zevkli oluyor.
Sürekli gözüme takılıyordu ama sizin gibi estetik tarzından dolayı şans vermemiştim. Yine XCOM için de görev dışı etkinliklerde sizinle aynı düşüncedeyim. Sanırım benlik bir oyun olacak bu. Teşekkür ederim.
Birkaç aydır durmadan oynuyorum. Çok fazla uzun bir hikayesi, sınırsız görevleri derken bitirmeye asla yaklaşamıyorum. Sadece bir açık dünya ve hikaye-rpg oyunu değil. Hikayeye göre yedi ulusu tek tek ziyaret ediyorsun (her biri ayrı bir oyun uzunluğunda) ve şu an henüz 4 tanesini gördük. Geçen sene sadece 3 tanesi vardı yani zamanla güncellemeler ile hikaye uzuyor.
Bunun haricinde arkadaşlarınla oynayabileceğin bir sistemi de mevcut. Dünya leveli senden yüksek ise onları dünyana davet edip toplamda 4 kişi olarak oynamaya devam edebiliyorsun. Bunun pozitif tarafları gelişmek için gerçekten yardıma ihtiyacının olması. Ya da arkadaşlarınla beraber olduğun için alınan zevk artıyor.
Geçende gelen güncelleme ile dili artık Türkçe de olabiliyor ki bence muazzam bir gelişme. Oyunda cidden ama cidden çok metin var. Hepsi istisnasız çevrilmiş, ben çok şaşırdım ücretsiz bir oyun için. Telefonda da oynanabiliyor ama ben bilgisayar sürümünü kullanıyorum.
Anime sevmeyen biri zaten oynayamaz diye düşünüyorum. Grafiklerden tut hikayesine kadar her şey soft anime usulü. Biraz can sıkıyor bu kısım çünkü düşük yaş kitlesi için yaratıldığı çok bariz. Yani şöyle örnekleyeyim canavarları öldürebiliyorken insanları yendiğinde ninja usulü duman atıp kaçıyorlar. Kısacası birçok eksiği var. Ama aldığım zevk buna değiyor. Kriterlere uyuyorsanız oynayabilirsiniz.
Halihazırda oynayan var ise haber etsin de yardımlaşalım.
2020’de başlayıp AR 17 gibi bırakmıştım. 1 aydır oynuyorum. Sumeru ve çöl taraflarına yeni yeni giriyorum. İnazuma ve Şogun Raiden çok güzel olmuş. Dilekten de geldiği gibi çıkardım.
High On Life’ı bitirdim. Rick & Morty seviyorsanız baya eğlenirsiniz derim. Özellikle başlarda baya güldüm. Diyaloglar muhteşem olmuş. Game Pass’te mevcut.
Bu aralar Nba 2k23 de career moduma ara verdirecek kadar çok keyif verdi. oyunun inanılmaz bir sempatisi var. tarzını benzetebilecek oyun bulamıyorum ama gerçekten çok keyifli, ps5te rotları kontrol etmek biraz zorlasa da gayet eğlenceli bir oyun.
Valkyria Chronicles oynuyorum. Oyun genel olarak güzel, kendine has bir oynanışı var. Senaryo fena değil, sadece biraz… cheesy.
Ama sürekli şapkadan tavşan çıkartıyor, kafayı yemek üzereyim. Önceki bölümde düşmanların görüp ateş etmesini engelleyen sis bombası sonraki bölümde etkisiz. Az önce boş olan yolda bir adamı 10 cm daha yaklaştırınca 1 tank ve iki roketatar peydah oluyor (turn based oyun yahu). Sonraki turnden yemeyeyim diye son command pointle üs ele geçiriyorum, düşman fazında yenilmez bir düşman gelip herşeyi öldürüyor (bir şekilde geleceği görüp turnü erken bitirip sonraki turnde ilk command pointle üs ele geçirip sonrakilerle üniteleri düzgün yerlere almak lazım. Geleceği göremiyorsanız burda ölüp son yarım saatlik kısmı baştan oynamak gerekiyor).
Bu son anlattığımı az önce yumurtladı oyun, vallahi kafamı duvarlara vuracağım az kaldı
Dead Space’in grafiklerini karşılaştırmak için bir video yapıyorum, oynama fırsatı da bulabildim dolayısıyla. Evet oyunun grafikleri genel olarak çok güzel duruyor; hem Series X hem de Series S’te güzel çalışıyor ancak göz önünde olmayan kısımlarda gerçekten de tembellik yapılmış. Mesela bazı yazıların ve posterlerin kaplama kalitesi resmen ilk oyunun seviyesinde bırakılmışlar.
Oyun beklediğimden de güzel çıktı. Super Metroid en sevdiğim oyunlardan biridir, bu da şu ana kadar nerdeyse onunla aynı seviyede gidiyor, çok başarılı.
Müzikler, atmosfer falan şahane, oynanış da klasik 2d Metroidler gibi şu ana kadar. Ruhunu bozmadan çok güzel modernleştirmişker gibi duruyor. Bakalım devamı nasıl gelecek, heyecanlıyım şahsen.
Çok tatlı, oynaması aşırı zevkli bir bulmaca oyunu. Diğer bulmaca oyunlarından en büyük farkı sizi çok garip düşünmeye itmesi. Bariz şekilde ‘bu buraya girecek şu şuradan çıkacak’ şeklinde değil de mesela 3 map önceki çöpün içindeki balığı alıp yağlı yüzeyiyle gıcırdayan bir tabureyi yağlaman gerekiyor gibi. Bayıldım. Hikayesi de çok tatlı, biraz buruk.
Amanita Design yapımı her şey gibi tatlış bir platform oyunu. Bunu bitirmedim biraz daha geniş vakitte oynarım diye başlayıp bıraktım. Samorost ve machinarium’la aynı tadı alabilirim diye umuyorum.
Yine Amanita Design. Tatlış oyunlarda yaş grubunu anlamak zor oluyor bazen bu biraz daha küçükler için gibi. Ha yine eğlendim ama ne yapıyorum ben şimdi de dedim çok.
Çok zevkliydi, hemen bitiverdi. Evet yine Amanita Design ve yine bulmaca oyunu. Geçen kış indiriminde sadece sevdiğim yapımcıların diğer oyunlarına el attım.
Eğlenceli, hafif dark. Becerilerim çok düşük olduğu için biraz zor geldi. Ara verdim döneceğim geniş zamanda. Spoiler *yine amanita design
İlkini sevdim diye diğerlerini de aldım ama iade ettim. Çok bulmaca bulmaca olunca da sıkılıyormuş insan.
Aşırı kısa bir oyun. Bahçeden kaçıp tekrar evin yolunu bulmaya çalışan ve diğer evlerin, diğer hayatların yanından geçerek türlü zorluklar atlarak evine dönmeye çalışan bir kedi oluyoruz. Yine bir bulmaca yine tatlı bir konu. Yapımcının The White Door oyunu da eğlenceliydi.
Ben de aslında yeni yeni oynamaya başladım ama en sevdiğim ve türe girmemi sağlayan da Rusty Lake serisiydi. Rusty Lake Roots, Rusty Lake Hotel gibi 3-4 tane oyunu olması lazım.
En son Detroit: Become Human’ı oynadım. Turing testini geçen Androidlerin olduğu 2038’de geçiyor. Irkçılık, kölelik, zihin felsefesi ve özgür irade gibi temalar işlenmiş. Kararlar oyunun seyrine ve sonuna etki ediyor. Görselleri ve müzikleri çok iyi. Oyundan ziyade interaktif bir film tadındaydı.
