Öncelikle selamlar arkadaşlar burada önce büyü hakkında kendi düşüncelerimi daha sonra benim için ideal büyü sistemlerini söyleyecek ve bunlardan birer örnek vereceğım.Şimdiden iyi okumalar diliyorum ve katılım yapmanızı umuyorum.
Bana kalırsa dostlarım büyü dediğimiz şey mistitizm içermemeli kendi içinde tutarlı, sistematik ve kuralları olan, alt edilebilir zayıflıklara sahip olmalıdır.Büyü bir nevi bilim olmalı.Sadece daha pratik ve uygulanabilir bir bilim…Böyle düşünmemin sebebi sırf büyücü farklı doğdu diye diğer insanlardan çok daha güçlü olması adaletsiz ve mantıksız.
Sık sık sorarım sıradan insanlardan böylesine güçlü olan biri neden onların üstünde güçlerini kullanmıyor ? Erdemler dışında onu sınırlayan bir şeyler olmalı ama bu sınırlamalar dış bir etmen yüzünden olmalıydı -ve bu etmen başka iyi büyücüler olmamalıydı zira burada büyücülerin omuz omuza vererek insanlara karşı savaştığı bir senaryo hayal ediyoruz. Böylece büyücü sınıfın kaprislerine boyun eğilmez ve kontrol edilebilir olurdu.Elbette bazı arkadaşlarımız romanda önemli olanın büyünün ne olduğu ya da nasıl olduğu değil hikayesi, karakter derinliği diyecektir. Buna verecek cevabım çok basit olacaktır.
Fantastik bir seride hikayeye yön veren etmen karakterlerden çok büyüdür çünkü büyü karakterin kişiliğine ve yapabileceklerine yön verir bunu hemen hemen her fantastik seride görebilirsiniz. Bu yüzden büyü üstünde böylesine durmak istiyorum.
Bradon Sanderson’ın Metal Sanatları buna en uygun örnek.Hemalurji ruhsal, Kozmerle alakalı bir anotomi gibiydi.Bleeder isimli kandra Hemalurji bilgisi sayesinde yeni canlılar yaratmıştı keza Lord Hükümdar’da öyle kolossları ve kandraları insanla uzaktan yakından alakasI olmayan canlılardı. Allomansi kullanılabilir zayıflıklara sahip bir büyü mekaniğiydi. Allomanser kendi kendine zarar verebileceği kadar doğru şekilde donanmış ve eğitilmiş Siskıranlar bile Allomanserlere karşı ciddi bir direnç gösterebiliyordu.Siz ne düşünüyorsunuz?
