Bazen bir kitabı okurken bir başkasına yapılan ince göndermeyle karşılaşırız bazen de sadece tesadüfi bir çağrışım olur. Her ne olursa olsun bu anlar beni gerçekten eğlendirir. İncelemelerde okuyorum, bildiğim bir eserde kaçırdığım o atıfları yüzüme çarpıyor ya da eleştirmen kendi yakaladığı bezerlikleri karşılaştırıyor ya da yazar bir röportajında bahsediyor. Bunları sonradan bile olsa yakalamak buruk da olsa beni bir okur olarak daha fazla tatmin ediyor. Bu birbirine seslenen -birbirini çağıran- kitapların sayısını arttırmak için bu başlık güzel olur diye düşündüm.
Ben kendi başıma geleni anlatarak başlayacağım, sizin kendi örneklerinizi de merakla okuyacağıma eminim. Eh, başlık güzelinden spoiler içerebileceği için meraktan çatlasam da okumayacaklarım olacaktır. Benimki belki de sadece benim başıma gelmiş bir çağrışım da olabilir, yazarın planladığı bir gönderme de ya da istek dışı bir fikir benzerliği de olabilir.
Un Lun Dun, Mieville’nin de kitabın sonunda bahsettiği üzere Yokyer’den esinlenilmiş bir eser olarak görülebilir. Ben Yokyer’i hiç okumadım, çağrışım yapması da yazarın kitapta bahsetmesi üzerine olacak olsaydı, bu yakalamam gereken bir şey olmaktan çıkardı.
Hayır, ben Anansi Çocukları ile Un Lun Dun arasında bir benzerlik yakaladım. Un Lun Dun’da o kısmı okurken aynı anda Anansi Çocukları’nda çağrışım yapan kısmı okur gibi olmuştum.
Resimler AĞIR SPOİLER (Özellikle Un Lun Dun için) içerir arkadaşlar, uyarmadı olmasın.
İşte o kısımlar:
Okumadıysan düşünme bence!
(Anansi Çocukları’nı hediye etmiştim elimde şuanda kendisi yok çaktırmayın)
Hiçbir şeyden korkan güçlü yaratıklar, gerçek anlamda hiçbir şeyden korkuyorlar. Ben Un Lun Dun’da bu sayfaları okurken havada uçuşan devasa duman bir anlığına bir ejderha şekline büründü adeta. Bulutta bir ejderha şeklini yakalamak gibiydi.