Bu gün okula giderken aklıma bir anı geldi, bu anıyı ne çağrıştırdı bilmiyorum. Çocukluğumda oturduğumuz evde misafir odasından anneme sesleniyordum. Anne ben civcivli şampuyondan istiyorum diye. Tabiki söylemeye çalıştığım şey Şampuandı. İlk okul 1. Sınıfa kadar şampuan demeye dilim dönmüyordu. Merak ettim, acaba sizlerin çocukken telaffuz edemediğiniz kelimeler var mıydı?
4 Beğeni
Ben “arı” diyemezdim, ayı, ayı diye çıkardı hep. Abim karşıma geçip bak böyle yapacaksın deyip “arrrrrrrrrı” diye r’nin üstüne bastıra bastıra söyler, dalga geçerdi
2 Beğeni
Benim değil de ablamın varmış. Ben benimkini hatırlamıyorum annemler söyledi ablamınkini de.
Kendi ismini söyleyemez Neslihan yerine tantiyan dermiş. Aklıma geldikçe gülümsetiyor. 
5 Beğeni
Muayenehane ve Laboratuvar kelimeleri bırakın çocuklukta şimdi bile doğru söyleyemiyorum
Yazmak bile bana zor geliyo nedense…
2 Beğeni
‘‘Tekeşşür ederim’’ Aslında babam benim için bir günlük tutmuş.Daha da küçük yaşlarıma indikçe daha fantastik kelimeler çıkıyor ortaya.
5 Beğeni
Benim örneğim foruma da uygun olacak; ben kitap yerine “kipat” diyormuşum. 
4 Beğeni
Vay be . Nasıl bir günlük tutmuş? Bahseder misin biraz
1 Beğeni
Hemen hemen her günümü anlatan bir sayfalık birkaç günlük var evimizde.İlk kez dönerek yuvarlandığım ve kanepeden düştüğümü,99 depremi gecesinde ilk dişimi çıkardığımı ve onları uyutmadığımı veya teyzemle birlikte atlattığımız bir merdiven kazasını filan yazmış.Küçüklüğümden beri hep okudum yazdıklarını.İyi ki böyle bir şey yapmış diyorum.Sonuçta o anları ben yaşadım ama hatırlayamıyorum.Neler olup bittiğini okumak eğlenceli gelmiştir hep.Aynısını kendi çocuklarıma yapmayı düşünüyorum. 
6 Beğeni
İlk söylediğim kelimeyi bile yanlış söylemişim: “kedi.” Kedi de değil “pisi” demek istemiş ama “si” demişim kediye. Ben de bu kedi sevgim nereden geliyor diyordum.
2 Beğeni
“Mutfak” yerine “Mutlak” derdim. Ve bu benim sinirimi fazlasıyla bozuyordu. Sadece bir harfle bozuluyor. Sonrasında çok uğraşmalarım sonucunda kendi kendime sorunun kaynağını çözdüm. Aynı zamanda “Mutlak” diye bir kelimenin “Mutfak” ile hiçbir ilişkisinin olmadığını o zamanlar büyük bir şaşkınlıkla anlamıştım.
3 Beğeni
Kardeşim “internet” yerine “irternet” derdi ve o kadar uzun süre düzgün söyleyemedi ki hala söylediğinde “irternet” diyormuş gibi duyuyorum alışkanlıktan.
Lisede bir hocam da “çerçeve” diyemiyordu, şimdi aklıma o geldi. “Çerkeve” gibi bir şeyler söylüyor, doğrusunu telaffuz edemiyordu.
4 Beğeni
Şişko yerine “şikşo” dermişim 
5 Beğeni
Ben kertenkelelerin kelimesini söyleyemiyordum.Şimdi de söyleyemiyorum.Okulda kertenkelelerin yerine kertenkelelelelerin demiştim.Hem de tam üç kez.
Hoca gülmeye başladı en sonunda.En disiplinli öğretmeni güldürmeyi başarmışdım ben. 
2 Beğeni
Çocukken makas yerine “kamas”, kahve yerine “kahfe” dermişim.
2 Beğeni