Uzun süredir burada değildim. Buraya ilk geldiğim zamanlar iyi değildim ve gittiğimde de iyi olamadım. Adım atmak istedim, attım ve bıraktım. İşin kısası bir öyle bir böyle sürüklenip durdum. Hep kaçtım, kendimden. Düşündüklerimden, yapmam gerekenlerden, hissettiklerimden. Atlatmam gereken bir sınav vardı, hakkıyla çalışmadım. Haliyle yine istediğim gibi gelmedi. Şimdiyse hiç hesapta olmayan bir şehirde hiç hesapta olmayan bir bölümü okumak için hazırlık yapıyorum. Düşünüyorum da hayat insanın karşısına neler çıkarıyor. Bir süre önce ihtimal dahi vermediğin yerlerde, hallerde buluveriyorsun kendini. Zaman konusuna girmiyorum bile. Anlaşılmıyor çünkü kendinden kaçarken ya da başka yerlere bakarken nasıl geçtiği. Sadece şunu diyorum: Zaman beni her daim şaşırtacak. Galiba şu an konudan konuya atlayarak konuşuyorum. Aslında çok şey yazmak istiyorum ama zihnim halen dağınık. Nereden başlayacağım, ne yapacağım kestiremiyorum. Kendimi bir şekilde hallediyorum lakin sevdiğim insanlara da yetişemiyorum. Yanında olmam gerekenlerin zamanında yanlarında olamıyorum, ışık tutamıyorum. Bazen kendimi fazlalık gibi hissediyorum. Bilemiyorum, bilemiyorum, bilemiyorum…
Üniversite kayıtları için yayınladıkları pdf’ler neden bu kadar karışık olmak zorunda ki? Bir yerde internet üzerinden kayıt yapanlardan belge talep etmeyiz yazıyor, diğer yerde okulun açıldığı hafta şu belgeyi getireceksiniz yazıyor. Kafam çorba oldu. Okulu aramam lazım sanırım. Ama herkes de şikayetçi telefonlara bakılmıyor diye. Sırf işleri daha pratik halde bitirelim diye e-devletten kayıt oldum ama tüm bu ‘teknolojiye’ rağmen hala belgedir evraktır…uğraşıyorum.
Belge hala var diye biliyorum. E-devletten çekemedikleri bilgiler de var. Mesela lise diplomasının aslını okula veriyorsunuz, bazı okulların kendi formları var onları doldurmanız bekleniyor. Adınıza bir dosya açıyorlar sonra uzun bir süre saklama zorunlulukları var o dosyayı. Yakınsa okul bir gidip sorun telefonla ulaşamazsınız. Biraz sancılı olabiliyor bazı okullarda kayıt süreci.
Okula gittim aslında. Ailemle birlikte gezmek için gitmiştim. Ama ilgili kişilere de rastlayınca görüştük. Sitemizde tüm bilgileri yayınladık dediler. Ben de eve gelince siteye girdim. E-devletten kayıt yapanlardan belge talep edilmeyecek diyordu. Ama başka bir yerde de e-devletten kayıt yapacaklar YKS ile girdiğine dair belge getirsinler diyor. O belgeyi de nereden bulacağım bilmiyorum. Kafam biraz karıştı kısacası. Bir de e-devletten kayıt yapanların ders seçimleri, direkt okula gidip kayıt yapanlardan daha sonra olacakmış. Bunun neden böyle olduğunu anlayamadım. Benim için bir eksisi olur mu diye düşünüyorum şu an. 19’undan sonra okulda kayıtlar başlayacak. Ben de yarın ya da 19’un da arayıp bilgi alırım diye düşündüm.
Sanırım şu ösym’nin sitesinde hangi okulu - kaçıncı sırada kazandığınızı gösteren belgeden bahsediyorlar. Ben öyle bir şey götürdüğümü hatırlıyorum ama 5, 6 sene oldu benim. Birinci sınıf olduğunuz için pek sorun olacağını sanmıyorum geç ders seçmenizin ama sürekli böyle devam edecekse bu bir problem. İlk sınıf olduğunuz için almanız gereken dersler belli zaten kontenjanı dolsa bile arttırım yapacaklardır herkes alabilsin diye ama üst sınıflara doğru seçmeli dersleriniz başlayacak onlarda 50-60 vb gibi bir limit olur o yüzden önce seçen alıyor onları. Bir de ders seçim otomasyon sisteminin çökmesine hazır olun, saatlerde sayfa yenilemeniz gerekecek ders alabilmek için. 
İstediğim dersleri istediğim hocadan seçebileyim diye her dönem sabahlamam gerekiyordu benim.
Ders konusunda içimi rahatlattınız teşekkür ederim Belge konusunda da araştırmaya devam edeceğim. Dediğiniz gibi kazandığımı gösteren belgenin çıktısı olabilir. Şu işi sağ salim bitireyim de artık diğer seneler için o zaman endişe edeceğim 
Sting’ in Englishman In New York parçasını dinlerken 2.33’ deki ritim tanıdık geldi. Nereden nereden diye düşünürken aklıma geldi: Atiye’ nin Yetmez parçasının girişi. 
Bir de siz bakın bakalım, ne dersiniz:
Yaşamayı hak eden, lanlı lunlu konuşulmayı ise “hak etmeyen” bir kadın.
Tavrınız çok çirkin.
Ayy yok her yerde karşıma çıkınca bir an sinirlendim. Olayın ne olduğunu bile bilmiyorum. Hatta ilk başta siyasi bir sey sandim. Tavrim icin de tüm forum üyelerinden özür dilerim.
Edit: Bıcaklayan adam 3 gün sonra dışarı cıkmaza ben bir şey bilmiyorum.
Bir hışımla foruma bunu yazacağınıza, her yerde gördüğünüz bu habere bir göz atabilirdiniz.
Lütfen, araştırma yapın. Kendinizi sadece Instagramla sınırlamayın. Yazılanları okuyun, kavrayın. Fevri eylemlerde bulunmayın.
Not: Sinirden ellerim titriyor.
Ne yazi ki kendime haber okuma ve izleme yasaği koymuş durumdayim. 7-8 yıldır izlemiyorum. Haberler de ölümden vahşeten başka bir şey yok.
Google’da ufacık bir arama yapamaz mıydınız?
Yapabilirdim sanirim, haklısınız. Biraz fevri davrandım.
Hazır konu da Dök İçini Rahatla iken müsaadenizle şuraya biraz öfke kusacağım…
Kardeşim nedir sizin kadınlarla alıp veremediğiniz? Nedir bu vahşet? Ne olsun istiyorsunuz? Kendinize köle mi arıyorsunuz? Kimse kimsenin tapulu eşyası değil! Karşınızdaki bir insan, bir anne, bir evlat! Sizi de bir ana doğurmadı mı? Sizin de evladınız yok mu? Hiç mi düşünmezsiniz sevdiklerinizin, dokunmaya kıyamadıklarınızın da başına böyle şeyler gelebileceğini? İnsanlığınızı ne ara kaybettiniz?
Özellikle sosyal medyada gençler arasında çekilen abidik gubidik kısa videolar görüyorum. Yok çocuk kızın eline vuruyor, yok asarım keserim yazıyor. Köpekten, kediden, kardeşinizden kıskananlar filan var. Arkadaşlar kendinize gelin! Özellikle hemcinslerime sesleniyorum. Kendinize bu şekilde aşağılayıcı davranılmasına müsaade etmeyin! Sevmek ve sevilmek bu değil! Bu gibi şeylerin şakası, fenomeni, modası mudası olmaz. Yapmayın etmeyin arkadaşlar. Sizler şaka diyerek, öyle ya da böyle diyerek bunlara göz yumarsanız yarın bunlardan şikayet edecek hakkınız olmaz.
Ayrılmak isteyen, boşanmak isteyen veya saçma sapan sebeplerden kadınları katledenler sizlere diyecek sözüm yok. Tutku cinayeti diye bir şey yoktur. Cinayetin nedeni olmaz. Caniliktir. İster insan olsun ister hayvan olsun hiçbir şekilde mazeret kabul etmez.
Sinirlerim bozuldu.
Bu toplum nasıl bu kadar yozlaştı, insanlığını kaybetti anlamak mümkün değil. Söyleyecek bir şey bulamıyorum sinirden.
@Agape’nin bahsettiği zihniyet hep vardı. Bu türde, ana akım medyada yer bulmayan bir sürü cinayet, taciz vs. olay var, var olmasına da mevzunun üstüne bir türlü gidilmiyor. Hep farklı farklı gerekçelerle alınması gerekilen sorumluluklar alınmıyor 
Örneğin, kadına yönelik şiddet/cinayet haberleri “Yorgan Kavgası Feci Sonuçlandı” tarzında suçu ve ilgili sorunu önemsizleştirmeye eğilimli başlıklarla servis edildi. Konunun uzmanları, o türden habercilik anlayışlarının sorunlu olduğunu, suçunun doğallaştırıldığına dikkat çekti. Karşılığında ne tepki verildi, dersiniz? "Suçu gazetecilere mi kesiyorsunuz?"
Yerimizde sayıyoruz. Hem de inatla😓
Şimdi ne olacak? Bu şey diyelim ki 20 sene aldı mahkemeden. Sonra? 20 sene boyunca vergilerimizle besleyecek miyiz?
Ben hep diyorum idam geri gelmeli. Zaten kaldırılması hataydı.bir kere ibretlik oldumu bir daha hiç bu tarz olaylar olmaz.
Not: Elektirikli sandalye ve türevleride olur.
İdam insanlık suçudur. Bugün bunu tartışmak bile anlamsız, yapılacak adli hataların dönüşü olmuyor. Önemli olan suçu olmadan önleyebilmek. Bu da idamla veya cezayla olacak bir şey değil.