Ben ikinci ciltteyim. Kendi cevabım… ilk başlarda gerçekten çok sevdim. Fakat daha sonradan sürekli absürt şeylerin tekrar etmesi sıktı. Fakat akıcı gidiyor bir yerde de. Yine de neden öncül bir eser olduğu aşikar.
2 Beğeni
Sürükleyici bir roman ama Zeynep in dediği gibi çok fazla absürd olay var bir süre sonra kabak tadı veriyor. Yine de Don Quijote yi okudum demek isterim, o yüzden azmedip bitircem 
bu ay biter mi bilmem ama
Aa böyle don kişot okunacakmış ve ben yeni gördüm. O zaman hemen sorumu sorayım.
Tam metin olarak hangi baskılar var ve hangisi alınır?
Yky iki cilt şeklinde olan kitap hem tam metin, hem de kitapla alakalı bazı yazılar mevcut olan şekli.
Don Quijote aslında eğlence amaçlı bir kitap değil. O dönem açısından inanılmaz cesur bir kitap. Zaten engizisyon tarafından sıklıkla baskılara maruz kalmış. Kitap eğlenceli anlatımı tercih etmiş hatta fazlaca absürtlükler mevcut (ki bazen tekrara da neden oluyor kabul). Yazar burada kasıtlı davranmış. O dönem (16., 17. YY) şövalye ve kahramanlık kitapları halk arasında çok tercih ediliyor ve insanları savaşa cesaretlendirmede de kullanılıyor. Nitekim Cervantes’in kendisi de İnebahtı deniz savaşına katılmış hatta Osmanlıya esir düşmüş bir dönem. İşte pek çok şeyin eleştirisini yaptığı kitabının da, eğlenceli ve maceralı olması gerekiyor ki okunsun. Ama asıl amaç eğlence, macera vs değil.
Kitap boyunca pek çok olay oluyor ama fark edeceksiniz ki eleştiri (İspanya’ya, engizisyona, halka, dönemin edebiyatına gibi) her olayın aslında esas noktası. Burada Don Quijote karakterimizin yel değirmenlerine karşı savaşı da, karakterin genel yapısı da aslında bu mücadelenin ne kadar haklı ama boşuna ve güç olduğunu anlatma üzerine kurulu. Karakterlerin her birisi de özenle seçilmiş, örneğin Sancho Panza dönemin umursamaz vatandaşını temsil ediyor. Yine diğer karakterlerin hepsinin bir temeli var. Yani alt metni, fikri, uygulaması ve cesareti inanılmaz bir eser ve bu yönüyle dünya edebiyatı için çok önemli. Bir de bunlarla beraber anlatımı ve espirili dili ile fark yaratıyor. Zaten kitabın sonunda yazar çok güzel açıklamış, temellendirmiş kitabın amaçlarını. İlk kitap benim için çok değerlidir ve çok üsttedir. İkinci kitap biraz seviye olarak düşüyor ama yine de ele aldığı konular ve işleyişi bakımından çok değerli. Yani aslında bu kitabı bir macera kitabı olarak değerlendirirsek kitaba haksızlık yapmış oluruz. Son olarak kitap için şu harika tespiti bırakayım;
“insan onu hayatında üç kez okumalıdır. Kahkahanın kolayca dudaklara fırlayıp duyguları harekete geçireceği gençlikte, mantığın hakim olmaya başladığı orta yaşta, her şeye felsefe açısından bakıldığı ihtiyarlıkta”
Not: Bir de yazılmış ilk roman olarak kabul edilir. Yalnız postmodern öğeler içermesi, hatta büyülü gerçekliğin sınırlarına kadar ilerlemesi ile de edebi olarak da bambaşka bir eserdir. İkinci kitap başında ilk kitaba atıfta bulunarak (okuyanlar ne demek istediğimi anlayacaktır) kitap içerisinde kitap özelliğini taa 1615 yılında edebiyata sokmuştur. 
6 Beğeni
Teşekkür ederim cevabınız için. Ben kısaltılmış metin okumuştum bu eseri. O son tespitinizi de daha önce okumuştum. Tam metin okumayı biraz da o sebebple istiyorum. İlk okuduğumdan geriye çok az şey kaldı hafızamda ama o kadar ünlü bir eser ki bu her yerde referansları var ve farkında olmasak bile hikayenin temelini biliyoruz.
2 Beğeni
Çok güzel bir değerlendirme ve yorum, hayran kaldım, fırsatım olursa okumayı çok istiyorum…
1 Beğeni
Kitabı bitirebilen yok sanırım 
Ben bitirdim :)) Başka kim var?
1 Beğeni
Ben henüz 2. Cildin 100. sayfalarındayım
10 gün oluyor kitabı bitireli. Ben de kimseden ses çıkmayınca ses etmedim
Doğu klasiklerine de yer vermeniz dileğiyle demek istiyorum. Batı klasikleri içinde tartışmasız bir numaralı eserdir…
Bostan ve Gülistan
Tutiname
Kelime ve Dimne
Güvercin Gerdanlığı ki (Endülüs Emeği Devletinde yaşamış İbn-i Hazm’ın epik eseridir herkese tavsiye ederim…
1 Beğeni
İlk modern roman olarak kabul edilmesi boşuna değil tabi. Şaheser olduğu ortada. Hiciv sanatını kurgularda hep beğenmişimdir ama bin sayfa hiciv bana ağır geldi . Hayatında şovalyeliği daha doğrusu şovalye romanlarını eleştirdiğini görüyoruz fakat bunu anti militarist bir tabana oturtmuyor bence. Öyle olsa kendisi yıllarca askerlik yapmaz gönüllü olarak. Vatansever bir adam. Osmanlı’ya esir düşmeseydi bu eser bu kadar güzel olmazdı gibi geliyor ayrıca. Beş yıl esaret yaşamış adamcağız. Bir de kiliseye karşı çok yumuşak acaba gerçekten koyu bir Hristiyan mı yoksa kilisenin baskısıyla mı kurulmuş o cümleler bilemedim. Velhasıl edebiyata gönül vermiş herkesin okuması gereken bir eser.