Ve yeniden ben :Dd
Oblomov’u okumadım. Hatta bunun için etkinlik yapıyorum değil mi? Ama karakterin çok tembel olduğunu duydum. Bu zamana kadar onlarca kitap okuyup bu kitabı okumamak benim tembelliğim. Evet, insan bazen malesef ki bazı konularda tembel ve isteksiz oluyor. Gelin hep beraber Oblomov tarikatına bakalım. Belki de biz de o tarikattanız ama haberimiz yok.
Başlangıç: 1 Nisan
Bitiş: 30 Nisan
Ben varım. 
Harika, hosgeldin 
Güzel kitaptır, iyi okumalar oblomov tarikatı :=)
Uzun zaman önce, okumaya başlayıp adamın haline üzülüp yarım bıraktığım bir kitaptı. Sonrasında kütüphaneden aldığım için okuyup bitirme fırsatımda olmadı, aklımda bir yerlerde bir gün bitireceğim.
Ne zamandır kitaplığımda duruyor, bu vesile ile artık okurum ben de. Katılıyorum .
1 yıl olmuş… Tam oblomovluk yapmışım. :’) Çok güzel bir kitaptı. Oblomov çok kafası karışık bir karakter bu yüzden onun düşüncelerine ayak uydurmak yorucuydu. Kişisel bakımını yapamadığı ve hayatını yaşayamadığı gibi aşkta da başarısızdı. İki yer beni en çok duygulandırdı. Ştoltz’un Oblomovu ayağa kaldırmak için yaptığı planlar ve Oblomov’un Olgayla tanışması. Oblomovun gerçekten değişebileceğine inanmıştım ve mutlu son bekliyordum. 
İnternette Ahmet Özcan -Açık mektuplar kitabında oblomovla ilgili bir alıntısına denk geldim. Çok hoşuma gitti.
Her şeyi yarına bırakmak, ertelemek, eyleme geçmemek “sorumsuzluğun” ürünü değil, tersine sorumluluk duygusu ile irkilmenin yarattığı donukluğun sonucudur. Oblomov, uyuşukluk değil, belki fazla uyanıklığın; hayata yukarıdan bakmanın, bütün sonuçları görerek “son”ları karşılamak istememenin yıkılmışlığıdır. Yalnızlık, “sigara külü kadar yalnızlıktır” Oblomov. İçe dönmek, kendinden ibaret bir dünya kurarak yaşama havlu atmaktır. ”Gölge etmeyin başka ihsan istemem “ demektir. Ölümü, “yaşayan ölü” haline dönüşerek yenmek, hayat kıvılcımlarını yok ederek ölümün işlevini elinden almaktır