Parmaklarım değer,
ekmek kırıntılarının, tozların uçuştuğu halıya.
Şişeler şıngırdamakta bir yerde
küllerle doluşmuş, kanepeler.
Bana, senle bir zaman bıraksan
evin kirlenişi kadar kısa.
Sinekler çürüyen yemeklerin üstünde uçuşsa,
ellerimin kıvrımlarından yağları akmakta.
Dilimde tarihi geçmiş bir söz,
kurtlanmakta şimdi hareketsizliğin esintisinde.
Duvarlar yorgun ve titrek ışıkla,
çıkıntılarının gölge gösterisini sunmakta.
Ev nereye varsın hep bu sapkınlıklar
ben nereye varayım, bana bırakılan bu saflıkta
sen nereye varasın,ev hali bu ya.
3 Beğeni