Bir ara forumda yine böyle şeyler yazılıyordu. Hatta o zamanlar da bu öykü seçkisine katılamama çekincesi de çok popülerdi. Oturdum düşündüm bir etkinlik yapayım, birlikte yazalım öğrenelim, okuyalım, eleşirelim, kendimizi yazma alanında ileri taşıyalım, gelişelim, içerik üretelim gibi virgülle üç beş satır daha uzatabileceğim bir şey düşündüm. Birilerinden böyle bir şeyler beklemek daha kolaydır, dedim. Ah, birisi şöyle yapsa da böyle olsa diyenler olur diye düşündüm.
Sonuç:
Konuyla alakalı şahsi yorumum ise hayat bize ne zaman tatsız ve çekilmez gelse, geçmişteki günler bize güzel görünür. Halbuki o günlerde de o günlerden memnun değildik. Kendi mutsuzluğumuzu ona buna atmaya, suçlamaya çok alışmışız. Forum dediğiniz sen, ben, o tekil şahıslarının oluşturduğu bir mecradır. Bozulduysa o, bu, şu değil biz bozmuşuzdur. Susarak bozmuşuzdur, katkı sağlamayarak bozmuşuzdur, eleştirip yapıcı olmayarak bozmuşuzdur, küfrederek, hakaret ederek, aşağılayarak bozmuşuzdur… Ne olduysa biz yaptık arkadaşlar.
Son olarak her forumda böyle evreler olur. Nuh Tufanı gibi forumlar da kendi tufanını yaratır, ölür ve yeniden doğar.