Öykü Seçkisi'nde okumak için: https://oykuseckisi.com/gazeteci-daktilosu/
“Hilmi Efendi! Hilmi Efendi bak bakalım bir buraya…” Yorgun ayak sesleriyle, emekliliğin kıyısındaki Hilmi Efendi, sınıfsal bir saygıyla açık kapıyı çaldı. Birkaç saniye bekleyerek içeri girdi, “Buyurun beyim.” Önündeki daktiloyla uğraşmaktan sinirlenmiş ve elleri mürekkeplenmiş olan editör Kamil Bey umarsızca ve azarlamaya hazır bir şekilde kafasını kaldırıp Hilmi Efendi’ye baktı. Dudakları küfürsüz birkaç küfür cümlesi… (DEVAMI…)
2 Beğeni
İyi Geceler:
Önce sorayım en sona saklamam gereken soruyu; Kurgu mu yoksa gerçeklik payı var mı? Kişiler-yoksa tipler mi demeliydim- yerine oturmuş. Saygı iyi vurgulanmış ama diyaloglar… Acaba aralara o zamana yakışan bir kaç Osmanlıca kelimeyi ekleseydiniz daha mı iyi olurdu. Mesela editör yerine müdürü Umumi gibi. Mistik bir son olmuş hoşuma gitti. Güzel bir öykü. Elinize sağlık.
1 Beğeni
Merhabalar, biraz daha uzun olmasını isterdim sanırım, cümlelerin akışını sevdim. Ama sonu etkileyiciydi, gözlerimi buğulandırdı.
Sonraki seçkilerde görüşmek üzere
2 Beğeni